Pustkowia Equestrii 2.0

[MarkJaw]

Blue powoli przedzierała się przez górę złomu utworzoną z zawalonej wieży radiowej. Ostrożnie stawiając każdy krok, starała się nie stanąć na nic żeby nie narobić hałasu lub żeby nie nadziać się na żaden wystający pręt i jej to całkiem nieźle wychodziło. Niestety nie można było tego powiedzieć o jej kompanie, który w połowie drogi o coś się potkną i poleciał prosto na jeden z kawałków wieży. Blue musiał przyznać, że Xander musiał mieć jeszcze dużo szczęścia w zanadrzu sądząc po miejscu w którym skończył jeden z prętów. Centymetr w bok i musiał by się pożegnać on z bardzo ciekawym organem. Podchodząc do niego, pomogła ona mu wstać, po czym ruszyła dalej w kierunku celu.

Po jakimś czasie w jej polu widzenia w końcu znalazł się ich cel wyprawy. Stojąc na wzgórzu, analizowała ona „miasteczko” które znajdowało się przed nimi starając się wymyślić najlepszą strategię. Nie podobało się jej to, takie rozstawienie strażników sprawiało że będzie ciężko wyeliminować jednego tak żeby inni się nie zorientowali.

- To jest do dupy Xander. - powiedziała do zebry siadając na zadzie i nie odrywając wzroku od celu - Niby dużo ich nie ma, ale mogli by się trochę bardziej rozjeść pomiędzy budynkami, łatwiej by było ich pozdejmować bez wywoływania alarmu. W tym momencie widzę czwórkę pilnującą kratek na placu, na oko znajduje się w nich około 30 kucy. Strażnicy uzbrojenie mają raczej średnie, jak na razie rzuciły mi się w oczy siekiera i jeden karabin. Z tego wszystkiego najbardziej denerwują mnie ci chowający się po budynkach. I co gorsza, wygląda na to, że w tych budynkach z przeciwnikami znajdują się też kuce pozytywnie do nas nastawione. Już się boję myśleć co tam się dzieje jak to są więźniowie.