02-06-2014, 20:31
Blue ostrożnie wychyliła się za róg, przyglądając się śpiącemu pod drzwiami strażnikowi. Czekała go za chwile niezbyt przyjemna pobudka.
Ruszając wzdłuż ściany, poruszała się powoli w kierunku śpiącego strażnika. Podchodząc ostrożnie do niego, wyciągnęła przedostatni granat z torby i przykleiła go po cichu do ściany budynku, zaraz przy śpiącym ogierze. Gdy był już zabezpieczony, przeciągnęła kawałek drutu od zawleczki do koca którym strażnik był przykryty i ostrożnie przykleiła go do niego starając się nie obudzić śpiącego pod nim ogiera. To będzie go nieźle bolało pomyślała Klacz przyglądając się swojej konstrukcji, prawie mi go szkoda… prawie. Gdy wszystko było już gotowe, zaczęła się powoli wycofywać w kierunku z którego przyszła.
Idąc znowu wzdłuż budynku, nie doszła ona do miejsca z którego wyruszyła, tylko skręciła w alejkę po lewej przechodząc między budynkami, w kierunku placu z kratkami. Wchodząc w alejkę, zauważyła dwie niezbyt przyjazne sygnatury przed nią w budynku. Mogły one być nie małym problemem. Chowając się w cieniu, podeszła do rogu budynku i ostrożnie wychyliła głowę zerkając w kierunku kratek z więźniami. Prawie nic się tu nie zmieniło od jej ostatniej wizyty, prawie. Cel jej misji postanowił sobie gdzieś poleźć i nie było go już przy kratce. To był kolejny problem. Rozglądając się za znacznikiem który wcześniej na nim zostawiła, zlokalizowała go o dziwo zaraz przed sobą. Nie była ona w stanie określić z tej pozycji, czy znajdował się on przed nią w budynku czy za nim. Był tylko jeden sposób żeby się o tym przekonać.
Ruszając na północ, zaczęła okrążać budynek od tyłu starając się uniknąć wykrycia. Wychodząc na skraj wioski i obchodząc budowle, znalazła się po jej drugiej stronie. Znajdował się tam kolejna budowla, która okazała się dachem z dwoma ścianami. W środku tej budowli był piękny widok, pośród walających się tam skrzyń jedna z nich była otwarta i wystawał z niej zad na którym znajdował się znacznik. Już łatwiejszego celu nie można było mieć. Wchodząc przez jedną z brakujących ścian, i wyciągając młotek z kabury, zakradła się za cel. Pukając go lekko młotkiem w ramie postarała się zmusić go do wystawienia łba z pudła. Gdy tylko ten się podniósł, Blue uruchomiła SATSa. Jedno uderzenie w łeb, 95% szansy na trafienie z tej odległości. Biedak nie miał najmniejszych szans na uniknięcie tego.
Rozwijając taśmę i sklejając nogi jej ofiary Blue przyglądała się jak wyrasta mu na łbie w miejscu uderzenia pokaźnych rozmiarów guz. Będzie go nieźle napierdalać łeb jak się obudzi. Kneblując mu pysk i upewniając się, że nadal jest on w stanie oddychać, opchnęła go na razie w kącie między skrzynkami żeby się nigdzie przypadkiem nie zawieruszył. Gdy była pewna, że nigdzie się on już nie ruszy, sama podeszła do wyjścia z budynku i zerknęła na plac z kratkami.
Kółko brydżowe cały czas było zajęte sobą i najwyraźniej nikomu nie przyszło na myśl żeby pilnować więźniów. Przyglądając się kratkom ze ściśniętymi w i na około nich kucami Blue starała się mniej więcej ogarnąć ich liczbę. Zgubiła się gdzieś w okolicy trzydziestu co według niej było cholernie dużą liczbą. Ale do tego całego widoku nie pasowała jedna rzecz. Klatka odsunięta od innych z jednym biednym kucem w środku. Ciekawiło ją czym ten biedak zasłużył sobie na takie specjalne traktowanie i co mógł wiedzieć o tym co się tu do cholery dzieje.
Powoli wychodząc z budynku, zakradła się po cichu na tyły klatki z ogierem zachodząc go od tyłu tak żeby jej przypadkiem nie zauważył. Łapiąc głowę biedaka za pomocą telekinezy i kneblując mu nią pysk, przyciągnęła go do ściany kratki przy której stała żeby zmniejszyć trochę odległość między nimi.
- Hej przystojniaku. - wyszeptała do trzymanego przez nią kuca - Mogę liczyć na to że gdy cię puszczę, nie narobisz hałasu. Zapewniam cię, właduje ci kulkę między oczy zdecydowanie szybciej niż oni odłożą te karty. A poza tym, nie chciała bym rozwalić takiego ładnego pyszczka. - gdy tylko skończyła mówić, delikatnie wygasiła zaklęcie puszczając biedaka nie odrywając od niego wzroku.
GM Part:
Maxim został zaskoczony przez jakąś klacz, która pojawiła się znikąd. Mógł od razu rozpoznać, że nie należała do grupy, która go schwytała. A po tym, jak się poruszała i rozglądała, można było wywnioskować, że nie była z nimi w zbytnio dobrych stosunkach.
Wyglądało na to, że próbowała go zakneblować samą telekinezą. Co prawdopodobnie by zadziałało, gdyby chodziło o jednorożca bądź pegaza. A może i w przypadku zwykłego kuca ziemnego. Dla siły tego konkretnego ogiera, mimo aktualnego osłabienia, knebel był trudny, ale możliwy do przełamania. Takież przełamanie pozwoliłoby mu mówić nawet pomimo magii wiążącej jego pyszczek.
Maxim nie zdążył jednakowoż nic zrobić z tym faktem, gdyż klacz zwolniła zaklęcie gdy tylko skończyła mówić, najwyraźniej przekonana, że nie spróbuje niczego głupiego.
Ruszając wzdłuż ściany, poruszała się powoli w kierunku śpiącego strażnika. Podchodząc ostrożnie do niego, wyciągnęła przedostatni granat z torby i przykleiła go po cichu do ściany budynku, zaraz przy śpiącym ogierze. Gdy był już zabezpieczony, przeciągnęła kawałek drutu od zawleczki do koca którym strażnik był przykryty i ostrożnie przykleiła go do niego starając się nie obudzić śpiącego pod nim ogiera. To będzie go nieźle bolało pomyślała Klacz przyglądając się swojej konstrukcji, prawie mi go szkoda… prawie. Gdy wszystko było już gotowe, zaczęła się powoli wycofywać w kierunku z którego przyszła.
Idąc znowu wzdłuż budynku, nie doszła ona do miejsca z którego wyruszyła, tylko skręciła w alejkę po lewej przechodząc między budynkami, w kierunku placu z kratkami. Wchodząc w alejkę, zauważyła dwie niezbyt przyjazne sygnatury przed nią w budynku. Mogły one być nie małym problemem. Chowając się w cieniu, podeszła do rogu budynku i ostrożnie wychyliła głowę zerkając w kierunku kratek z więźniami. Prawie nic się tu nie zmieniło od jej ostatniej wizyty, prawie. Cel jej misji postanowił sobie gdzieś poleźć i nie było go już przy kratce. To był kolejny problem. Rozglądając się za znacznikiem który wcześniej na nim zostawiła, zlokalizowała go o dziwo zaraz przed sobą. Nie była ona w stanie określić z tej pozycji, czy znajdował się on przed nią w budynku czy za nim. Był tylko jeden sposób żeby się o tym przekonać.
Ruszając na północ, zaczęła okrążać budynek od tyłu starając się uniknąć wykrycia. Wychodząc na skraj wioski i obchodząc budowle, znalazła się po jej drugiej stronie. Znajdował się tam kolejna budowla, która okazała się dachem z dwoma ścianami. W środku tej budowli był piękny widok, pośród walających się tam skrzyń jedna z nich była otwarta i wystawał z niej zad na którym znajdował się znacznik. Już łatwiejszego celu nie można było mieć. Wchodząc przez jedną z brakujących ścian, i wyciągając młotek z kabury, zakradła się za cel. Pukając go lekko młotkiem w ramie postarała się zmusić go do wystawienia łba z pudła. Gdy tylko ten się podniósł, Blue uruchomiła SATSa. Jedno uderzenie w łeb, 95% szansy na trafienie z tej odległości. Biedak nie miał najmniejszych szans na uniknięcie tego.
Rozwijając taśmę i sklejając nogi jej ofiary Blue przyglądała się jak wyrasta mu na łbie w miejscu uderzenia pokaźnych rozmiarów guz. Będzie go nieźle napierdalać łeb jak się obudzi. Kneblując mu pysk i upewniając się, że nadal jest on w stanie oddychać, opchnęła go na razie w kącie między skrzynkami żeby się nigdzie przypadkiem nie zawieruszył. Gdy była pewna, że nigdzie się on już nie ruszy, sama podeszła do wyjścia z budynku i zerknęła na plac z kratkami.
Kółko brydżowe cały czas było zajęte sobą i najwyraźniej nikomu nie przyszło na myśl żeby pilnować więźniów. Przyglądając się kratkom ze ściśniętymi w i na około nich kucami Blue starała się mniej więcej ogarnąć ich liczbę. Zgubiła się gdzieś w okolicy trzydziestu co według niej było cholernie dużą liczbą. Ale do tego całego widoku nie pasowała jedna rzecz. Klatka odsunięta od innych z jednym biednym kucem w środku. Ciekawiło ją czym ten biedak zasłużył sobie na takie specjalne traktowanie i co mógł wiedzieć o tym co się tu do cholery dzieje.
Powoli wychodząc z budynku, zakradła się po cichu na tyły klatki z ogierem zachodząc go od tyłu tak żeby jej przypadkiem nie zauważył. Łapiąc głowę biedaka za pomocą telekinezy i kneblując mu nią pysk, przyciągnęła go do ściany kratki przy której stała żeby zmniejszyć trochę odległość między nimi.
- Hej przystojniaku. - wyszeptała do trzymanego przez nią kuca - Mogę liczyć na to że gdy cię puszczę, nie narobisz hałasu. Zapewniam cię, właduje ci kulkę między oczy zdecydowanie szybciej niż oni odłożą te karty. A poza tym, nie chciała bym rozwalić takiego ładnego pyszczka. - gdy tylko skończyła mówić, delikatnie wygasiła zaklęcie puszczając biedaka nie odrywając od niego wzroku.
GM Part:
Maxim został zaskoczony przez jakąś klacz, która pojawiła się znikąd. Mógł od razu rozpoznać, że nie należała do grupy, która go schwytała. A po tym, jak się poruszała i rozglądała, można było wywnioskować, że nie była z nimi w zbytnio dobrych stosunkach.
Wyglądało na to, że próbowała go zakneblować samą telekinezą. Co prawdopodobnie by zadziałało, gdyby chodziło o jednorożca bądź pegaza. A może i w przypadku zwykłego kuca ziemnego. Dla siły tego konkretnego ogiera, mimo aktualnego osłabienia, knebel był trudny, ale możliwy do przełamania. Takież przełamanie pozwoliłoby mu mówić nawet pomimo magii wiążącej jego pyszczek.
Maxim nie zdążył jednakowoż nic zrobić z tym faktem, gdyż klacz zwolniła zaklęcie gdy tylko skończyła mówić, najwyraźniej przekonana, że nie spróbuje niczego głupiego.
![[Obrazek: signature.php]](https://markjaw.fallout-equestria.pl/avatar/signature.php)