23-07-2014, 12:16
„Jeszcze trochę i… bingo! Kark nie prędko mi to wybaczy, ale czy było warto… otwieramy!” – Ogier uniósł wieko skrzyni, zlustrował jej zawartość wyciągając wszystko na podłogę. – „Kapelusz? Nie żeby coś, ale to raczej powinno wisieć na wieszaku, a nie kisić się w skrzyni – kuc włożył go na głowę – tak od razu lepiej. Dochodzę do wniosku, że ktoś pod stertą tych „śmieci” starał się ukryć owe magazyny – Maksim spojrzał na okładki – ta… nawet dla pozoru pozostawił te o walce wręcz i broni na wierzchu. Trzymanie takich magazynów pod łóżkiem, zapewne jest już przestarzałe, teraz ukrywa się je w skrzyniach i zmyka na kłódki, niczym złoto i diamenty. Co się dzieje z tym światem...
Żelaznooki włożył na siebie kamizelkę, po czym poprawił rondo kapelusza. Następnie spakował, przedmioty do kieszeni wewnątrz starając się wszystko upchać, pozostawiając na razie magazyny na ziemi, nie sądziłby udało mu się je zmieścić i wygodnie z nimi poruszać. „Jeśli te pudełko zawiera jakąś biżuterię, czy inne osobiste przedmioty, po wszystkim będę musiał zwrócić je właścicielowi” – pomyślał.
„Gdyby nie oświetlenie i czas, prawdopodobnie odświeżyłbym sobie wiedzę na temat walki w zwarciu.” – Czarnogrzywy spojrzał raz jeszcze na magazyny. „Dobra, do roboty, jak już przeszukiwać, to pełną parą.” Kuc ruszył w kierunku drzwi umieszczonych w rogu pokoju, z zamiarem otwarcia ich, nie wiedział, dlaczego, ale coś go w nich niepokoiło. Starał się przygotować, na cokolwiek, co by się za tymi drzwiami znajdowało, czy też nie.
Żelaznooki włożył na siebie kamizelkę, po czym poprawił rondo kapelusza. Następnie spakował, przedmioty do kieszeni wewnątrz starając się wszystko upchać, pozostawiając na razie magazyny na ziemi, nie sądziłby udało mu się je zmieścić i wygodnie z nimi poruszać. „Jeśli te pudełko zawiera jakąś biżuterię, czy inne osobiste przedmioty, po wszystkim będę musiał zwrócić je właścicielowi” – pomyślał.
„Gdyby nie oświetlenie i czas, prawdopodobnie odświeżyłbym sobie wiedzę na temat walki w zwarciu.” – Czarnogrzywy spojrzał raz jeszcze na magazyny. „Dobra, do roboty, jak już przeszukiwać, to pełną parą.” Kuc ruszył w kierunku drzwi umieszczonych w rogu pokoju, z zamiarem otwarcia ich, nie wiedział, dlaczego, ale coś go w nich niepokoiło. Starał się przygotować, na cokolwiek, co by się za tymi drzwiami znajdowało, czy też nie.
I like my victims like I like my coffee... in the butt!