17-08-2014, 23:13
Żona Picky'ego spojrzała na April, po czym jej wzrok powrócił do drzwi. Ustawiła się tyłem do nich wzorem drugiej klaczy, stając po jej prawej stronie i przygotowała się do kopnięcia.
Widząc to, Picky pokręcił głową, ale sam ruszył się z miejsca, zajmując miejsce po prawej stronie klaczy jednorożca.
Na sygnał April, trójka kopnęła tylnymi kopytami w drzwi używając całej siły jaką mogli w sobie znaleźć. Potężna siła uderzyła w przeszkodę. Drzwi nie przetrwały silnego uderzenia i wyleciały z hukiem z zawiasów, lądując z jeszcze większym hukiem na podłodze. Korytarz i schody prowadzące w dół widoczne były od razu dla trójki kucyków. Przejście ciągnęło się dalej w prawo.
- Co do ciężkiej kurwy się tam wyprawia? Tail, sprawdź to! - cała trójka usłyszała wkurzony głos klacz dochodzący z parteru. Chwilę potem rozległ się stukot kopyt zmierzających po schodach w górę. Mieli parę sekund na reakcję.
Ogier ledwo skończył mówić, gdy odezwała się Starweave. Próbowała wymienić słabe punkty w planie i pomóc jakoś karawanie. Dowódca będący idiotą uznałby to za podważanie autorytetu, ale Sharp był wdzięczny, że ktoś oprócz niego próbował zapewnić przetrwanie tej karawany. Był tak rozkojarzony tego ranka, że faktycznie mogło mu parę rzeczy umknąć.
- Załadowanie ostatniego wozu lżej to dobry pomysł, ale pozostawienie go tutaj nie wchodzi w rachubę - zaczął ogier, spoglądając na Star - Brahminy też mają swój limit, a do tego będziemy potrzebowali przestrzeni do wypoczynku dla zwiadowców, kiedy wrócą. - z premedytacją użył słowa 'kiedy', a nie 'jeżeli' - wóz ciągnięty przez Rain i Iron może zawsze iść ostatni. Ja albo inny jednorożec pójdzie koło nich, wypięcie z uprzęży magią nie trwa długo. W razie ewentualnego ataku zdążą się przygotować. - ogier naprawdę wolałby nie przystawać na plan Star. Brahminy nie mogły ciągnąć wszystkiego, było ich do tego za mało, a do tego istniała opcja, że zwiad wróci z rannym... jeżeli w ogóle wróci.
Widząc to, Picky pokręcił głową, ale sam ruszył się z miejsca, zajmując miejsce po prawej stronie klaczy jednorożca.
Na sygnał April, trójka kopnęła tylnymi kopytami w drzwi używając całej siły jaką mogli w sobie znaleźć. Potężna siła uderzyła w przeszkodę. Drzwi nie przetrwały silnego uderzenia i wyleciały z hukiem z zawiasów, lądując z jeszcze większym hukiem na podłodze. Korytarz i schody prowadzące w dół widoczne były od razu dla trójki kucyków. Przejście ciągnęło się dalej w prawo.
- Co do ciężkiej kurwy się tam wyprawia? Tail, sprawdź to! - cała trójka usłyszała wkurzony głos klacz dochodzący z parteru. Chwilę potem rozległ się stukot kopyt zmierzających po schodach w górę. Mieli parę sekund na reakcję.
Ogier ledwo skończył mówić, gdy odezwała się Starweave. Próbowała wymienić słabe punkty w planie i pomóc jakoś karawanie. Dowódca będący idiotą uznałby to za podważanie autorytetu, ale Sharp był wdzięczny, że ktoś oprócz niego próbował zapewnić przetrwanie tej karawany. Był tak rozkojarzony tego ranka, że faktycznie mogło mu parę rzeczy umknąć.
- Załadowanie ostatniego wozu lżej to dobry pomysł, ale pozostawienie go tutaj nie wchodzi w rachubę - zaczął ogier, spoglądając na Star - Brahminy też mają swój limit, a do tego będziemy potrzebowali przestrzeni do wypoczynku dla zwiadowców, kiedy wrócą. - z premedytacją użył słowa 'kiedy', a nie 'jeżeli' - wóz ciągnięty przez Rain i Iron może zawsze iść ostatni. Ja albo inny jednorożec pójdzie koło nich, wypięcie z uprzęży magią nie trwa długo. W razie ewentualnego ataku zdążą się przygotować. - ogier naprawdę wolałby nie przystawać na plan Star. Brahminy nie mogły ciągnąć wszystkiego, było ich do tego za mało, a do tego istniała opcja, że zwiad wróci z rannym... jeżeli w ogóle wróci.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.