03-01-2016, 01:58
Ogier słuchał Star w spokoju. Wiedział, że klaczy kończyły się argumenty. Tak jak i jemu, aczkolwiek to nie miało w tej chwili wielkiego znaczenia. Pozwolił jej skoczyć, po czym machnął ogonem i odezwał się rzeczowo.
- Grupa, która nas zaatakowała, podkradła się do nas i wzięła z zaskoczenia. To była ich główna broń, wtedy też zginęło najwięcej naszych towarzyszy - medyk zmusił się do spokojnego tonu i nie okazania emocji. Nie znał nikogo kto zginął w tej karawanie dłużej niż kilka dni, ale część medyka wciąż żałowała, że nie zdołał ich uratować.
- Gdy zorientowaliśmy co się dzieje, szybko byli w rozsypce. Nie są dobrze wyposażeni, a tym razem zaskoczenie jest po naszej stronie.
Medyk zmierzył wzrokiem Star, kątem oka widząc też praktycznie wszystkie kuce w obecnej załodze przysłuchujące się ich dyskusji. Pewnej zebry było brak, jednakże młody ogier wydawał się medykowi raczej rodzajem samotnika, więc nie było to nic dziwnego.
- Oni tam siedzą, są pewni siebie. Robią nie wiadomo jakie okropieństwa swoim jeńcom, których mają zamiar sprzedać do niewoli albo zabić. I na to nie możemy pozwolić. Masz rację w ocenie liczebności, ale myślę, że przeceniasz poziom zorganizowania takiej bandy. - dokończył, spoglądając na dwójkę ich najbardziej doświadczonych kompanów; Iron i Rainfall.
Zgodnie z doświadczeniem Sharpa, zdecydowana większość większych zgraj bandytów trzymała się razem na krótko, na jeden czy dwa wypady. Przeważały liczące kilka zżytych ze sobą kucyków gangi. Owszem, istniały hordy regularnie terroryzujące wioski czy nawet mniejsze miasteczka, ale gdyby przyszło im walczyć z taką, nie przetrwaliby pierwszego ataku na karawanę. Po grzbiecie jednorożca przebiegły ciarki, gdy przypomniał sobie skutki ataku takiego skondensowanego, niepowstrzymanego okrucieństwa. Podróżował wtedy z karawaną. Osady w której mieli się zatrzymać już nie było. Zostały tylko słupy dymu. I ten smród.
Ogier musiał naprawdę się wysilić, aby fizycznie się nie zatrząść. Mogłoby to zostać źle odebrane przez wszystkich na około.
- Mamy sposób, mamy lepsze uzbrojenie, mamy też unikatową przewagę, komunikację - kontynuował, wskazując głową na PipBucka zamontowanego na swojej nodze. Nie do końca jeszcze wiedział, jak to ustrojstwo obsługiwać, ale była to tylko kwestia czasu - Jest to wykonalne. Na pewno nie łatwe, ale wykonalne - zdecydował się przy tym pominąć fakt, że nie jest najlepszym kucykiem do oceny sytuacji taktycznej.
O wiele lepiej od niego sprawdziłaby się w tym choćby Iron, która wydawała się mieć faktyczne doświadczenie bojowe. On tylko łatał pechowców, którzy akurat znaleźli się na drodze pocisku czy też wiązki energii.
Sporo się przy tym siłą rzeczy podłapywało, ale ekspertem w dziedzinie taktyki nazwać się nie mógł.
Z drugiej strony, na Pustkowiach było może kilka grup dowodzonych przez faktycznych specjalistów. Medykowi przychodziły do głowy może ze cztery.
Reszta to były właśnie takie zbieraniny dowodzone przez tego, który akurat stał w złym miejscu o złym czasie. Ogier naprawdę wątpił żeby herszt tamtych miał więcej doświadczenia niż on sam.
- Grupa, która nas zaatakowała, podkradła się do nas i wzięła z zaskoczenia. To była ich główna broń, wtedy też zginęło najwięcej naszych towarzyszy - medyk zmusił się do spokojnego tonu i nie okazania emocji. Nie znał nikogo kto zginął w tej karawanie dłużej niż kilka dni, ale część medyka wciąż żałowała, że nie zdołał ich uratować.
- Gdy zorientowaliśmy co się dzieje, szybko byli w rozsypce. Nie są dobrze wyposażeni, a tym razem zaskoczenie jest po naszej stronie.
Medyk zmierzył wzrokiem Star, kątem oka widząc też praktycznie wszystkie kuce w obecnej załodze przysłuchujące się ich dyskusji. Pewnej zebry było brak, jednakże młody ogier wydawał się medykowi raczej rodzajem samotnika, więc nie było to nic dziwnego.
- Oni tam siedzą, są pewni siebie. Robią nie wiadomo jakie okropieństwa swoim jeńcom, których mają zamiar sprzedać do niewoli albo zabić. I na to nie możemy pozwolić. Masz rację w ocenie liczebności, ale myślę, że przeceniasz poziom zorganizowania takiej bandy. - dokończył, spoglądając na dwójkę ich najbardziej doświadczonych kompanów; Iron i Rainfall.
Zgodnie z doświadczeniem Sharpa, zdecydowana większość większych zgraj bandytów trzymała się razem na krótko, na jeden czy dwa wypady. Przeważały liczące kilka zżytych ze sobą kucyków gangi. Owszem, istniały hordy regularnie terroryzujące wioski czy nawet mniejsze miasteczka, ale gdyby przyszło im walczyć z taką, nie przetrwaliby pierwszego ataku na karawanę. Po grzbiecie jednorożca przebiegły ciarki, gdy przypomniał sobie skutki ataku takiego skondensowanego, niepowstrzymanego okrucieństwa. Podróżował wtedy z karawaną. Osady w której mieli się zatrzymać już nie było. Zostały tylko słupy dymu. I ten smród.
Ogier musiał naprawdę się wysilić, aby fizycznie się nie zatrząść. Mogłoby to zostać źle odebrane przez wszystkich na około.
- Mamy sposób, mamy lepsze uzbrojenie, mamy też unikatową przewagę, komunikację - kontynuował, wskazując głową na PipBucka zamontowanego na swojej nodze. Nie do końca jeszcze wiedział, jak to ustrojstwo obsługiwać, ale była to tylko kwestia czasu - Jest to wykonalne. Na pewno nie łatwe, ale wykonalne - zdecydował się przy tym pominąć fakt, że nie jest najlepszym kucykiem do oceny sytuacji taktycznej.
O wiele lepiej od niego sprawdziłaby się w tym choćby Iron, która wydawała się mieć faktyczne doświadczenie bojowe. On tylko łatał pechowców, którzy akurat znaleźli się na drodze pocisku czy też wiązki energii.
Sporo się przy tym siłą rzeczy podłapywało, ale ekspertem w dziedzinie taktyki nazwać się nie mógł.
Z drugiej strony, na Pustkowiach było może kilka grup dowodzonych przez faktycznych specjalistów. Medykowi przychodziły do głowy może ze cztery.
Reszta to były właśnie takie zbieraniny dowodzone przez tego, który akurat stał w złym miejscu o złym czasie. Ogier naprawdę wątpił żeby herszt tamtych miał więcej doświadczenia niż on sam.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.