Pustkowia Equestrii 2.0

[MarkJaw]

Oczywiście że nie mogło być to takie łatwe. Oczywiście że cała ta jebana placówka była jedną wielka pułapką.

Wzdychając Blue starała się rozruszać zębatki w jej głowie. Ułożyć jakiś plan ucieczki. Była już w podobnych sytuacjach i nadal żyje, może i teraz się jej uda jakoś wypierdolić z tej dziury.

Im dłużej myślała, tym bardziej uświadamiała sobie rzeczy które na pewno jej nie pomogą w wydostaniu się z tej sytuacji. Była głodna, zmęczona i na dodatek zdała sobie sprawę że musi z łazienki skorzystać. Nie było dobrze.

- Nie uśmiech mi się trochę siedzenie tutaj. – powiedziała w końcu klacz bardziej do siebie niż do innych.

- W każdym razie, jak tu wleźliśmy to musi się dać jakoś z stąd wyleźć. – powiedziała głośnie rozglądając się po pozostałych  - Nie projektuje się takich miejsc bez jakichkolwiek procedur ewakuacyjnych. Po prostu potrzebujemy trochę więcej informacji.

Odwracając się do cyborga Blue popatrzyła się na niego zastanawiając się nad następnym pytaniem. A miała ich sporo…

- Nimble, możesz mi powiedzieć, gdzie my w ogóle jesteśmy? Nie wygląda mi to na standardową instalacje wojskową.