Pustkowia Equestrii

[SHERMAN222]

Zebra zaskakiwała Iron, spryt i pomysł z jakim udawało jej się pokonywać proste czynności przerabiając je niczym z stena w pełnowymiarowy karabin. Intrygowało to klacz i sprawiało ze zebra okazywała się być groźnym graczem.

Słowa Rain sprawiły w Iron nagłe ale kontrolowane ukłucie gniewu, opanowała się i odetchnęła, zaśmiała się i spokojnie rzuciła - Pierdolenie. Jakby chcieli to by tu dawno byli. Temat niewarty naboju do "Hellraisera". - kwaśno się uśmiechnęła i kontynuowała - Przede wszystkim albo się boją, albo nie chcą nam pomóc, albo jedno i drugie. Bo gdyby chcieli to mogą zleźć tu ale po co im masa siły roboczej i mieszanie się w to cholerstwo? Żyją sobie bezpiecznie a my tu się tłuczemy, nie ważne czym jesteśmy pisana nam jest śmierć taka albo inna.

Klacz przystopowała, odetchnęła i pociągnęła z butelki - Nie ma się co podniecać, jest między nami wielu takich co myślą ze to tylko wielka gra, ale ja mam to z głowy pozostaje nam żyć przyjaciele i przeżyć, każdy ma teraz odlot na życie.

All hail to the Great Raymond Loewy (a dajcie tu jakieś sprostowanie to skończycie jak brzoza po konfrontacji z skrzydłem.)