16-09-2019, 21:27
Ogier nie wtrącał się w rozmowę między obecnymi klaczami. Wiedział, że Starweave nie będzie zachwycona tą perspektywą. Prawdę mówiąc, on sam też nie był przekonany, czy to taki dobry pomysł, ale było to jedynym sposobem na upewnienie się. Medyk spojrzał się pytająco na starszą klacz.
- Ano chodźmy - mruknął pokaźnych rozmiarów kucyk, bezceremonialnie ruszając przed siebie.
Nie musieli iść daleko. U stóp wzgórza, klacz zatrzymała się przy jednej z szop. Szopa wyglądała na zdecydowanie powojenną, była zbudowana ze starej blachy i jakichś elementów drewnianych, które wyglądały, jakby nie były w stanie podtrzymać swojej własnej wagi, co dopiero czegokolwiek innego. Mimo tego, budynek dzielnie stał.
Duża klacz odwróciła się tyłem do drzwi i potraktowała je kopnięciem z obu kopyt, otwierając je z hukiem. Na dziwne spojrzenie Sharpa odpowiedziała krótko:
- No co, to gówno zawsze się zacina.
***
Głośny huk obudził Xandera z drzemki. Zanim zebra zdołała się zorientować o co chodzi, usłyszała także głosy, dochodzące z zewnątrz. Spoglądając przez szpary w ścianach swojej wybranej kryjówki, ogier mógł dojrzeć grupę kucyków, w tym jego nowych kompanów, wchodzącą do szopy leżącej około kilkunastu metrów od jego schronienia.
***
Starsza klacz weszła pierwsza, rzucając tylko za siebie, żeby uważać na nogi. Wnętrze szopy nie prezentowało się wiele lepiej niż jej wygląd zewnętrzny, z wyjątkiem jednego elementu. W ścianę wzgórza wmontowane były stalowe drzwi, których zamek dawno temu został wyłamany. Ewidentnie prowadziły pod samo wzgórze.
- Dalej jest tunel, i tam te wielkie te-te, no. Drzwi. Kto idzie pierwszy? - Zapytała starsza, popijając kolejnego łyka samogonu, który to wydawał się nie robić na niej absolutnie żadnego wrażenia.
- Ano chodźmy - mruknął pokaźnych rozmiarów kucyk, bezceremonialnie ruszając przed siebie.
Nie musieli iść daleko. U stóp wzgórza, klacz zatrzymała się przy jednej z szop. Szopa wyglądała na zdecydowanie powojenną, była zbudowana ze starej blachy i jakichś elementów drewnianych, które wyglądały, jakby nie były w stanie podtrzymać swojej własnej wagi, co dopiero czegokolwiek innego. Mimo tego, budynek dzielnie stał.
Duża klacz odwróciła się tyłem do drzwi i potraktowała je kopnięciem z obu kopyt, otwierając je z hukiem. Na dziwne spojrzenie Sharpa odpowiedziała krótko:
- No co, to gówno zawsze się zacina.
***
Głośny huk obudził Xandera z drzemki. Zanim zebra zdołała się zorientować o co chodzi, usłyszała także głosy, dochodzące z zewnątrz. Spoglądając przez szpary w ścianach swojej wybranej kryjówki, ogier mógł dojrzeć grupę kucyków, w tym jego nowych kompanów, wchodzącą do szopy leżącej około kilkunastu metrów od jego schronienia.
***
Starsza klacz weszła pierwsza, rzucając tylko za siebie, żeby uważać na nogi. Wnętrze szopy nie prezentowało się wiele lepiej niż jej wygląd zewnętrzny, z wyjątkiem jednego elementu. W ścianę wzgórza wmontowane były stalowe drzwi, których zamek dawno temu został wyłamany. Ewidentnie prowadziły pod samo wzgórze.
- Dalej jest tunel, i tam te wielkie te-te, no. Drzwi. Kto idzie pierwszy? - Zapytała starsza, popijając kolejnego łyka samogonu, który to wydawał się nie robić na niej absolutnie żadnego wrażenia.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.