01-10-2019, 00:01
Medyk rozejrzał się po pomieszczeniu. Coś w tej betonowej komorze zarówno intrygowało go, jak i sprawiało, że ciarki biegły mu po grzbiecie. Oświetlenie było tu skąpe, przez co świecący ekran terminala był wyraźnie widoczny.
Ogier spojrzał się na Blue i Rain bez słowa na początku ich wymiany zdań, ale nie zwracał na nie wielkiej uwagi. Blue chciała uciekać, Rain chciała wejść. Więcej nie potrzebował wiedzieć. Podszedł bliżej do drzwi i wyciągnął kopyto przed siebie, aż poczuł zimną stal. Jego róg zaświecił lekko wokół PipBucka na jego nodze, włączając światło na ustrojstwie. Słabe bo słabe, ale oświetlało drzwi przed nim wystarczająco dobrze. Coś tu wyglądało znajomo.
Przyjrzał się bliżej logu. Jasne, widział je już, jak chyba każdy. Nikt nie chciał mieć wiele do czynienia ze Stalowymi. Zdarzało mu się parę razy spotkać z ich patrolami, nic wesołego. Wolał nawet nie myśleć, jak zachowaliby się teraz, gdyby zobaczyli to elektroniczne ustrojstwo na jego kopycie… Które właśnie coś zabuczało?
Sharp podniósł kopyto z PipBuckiem do pyszczka, spoglądając na ekran, który zdawał się wyświetlać coś nowego.
“Autoryzacja #0356 05/388”
Zamrugał, spoglądając to na wyświetlacz na komputerku, to na napis na ogromnych drzwiach. Cyferki zdecydowanie się zgadzały...
W pomieszczeniu rozległ się głośny, metaliczny hałas.
- Że co, kurwa? - wymsknęło się medykowi zanim zauważył, że wielka stalowa, mająca setki lat konstrukcja przed nim właśnie drgnęła, wydając kolejny przeraźliwy odgłos metalu trącego o metal, by po sekundzie zamilknąć.
Ogier spojrzał się na Blue i Rain bez słowa na początku ich wymiany zdań, ale nie zwracał na nie wielkiej uwagi. Blue chciała uciekać, Rain chciała wejść. Więcej nie potrzebował wiedzieć. Podszedł bliżej do drzwi i wyciągnął kopyto przed siebie, aż poczuł zimną stal. Jego róg zaświecił lekko wokół PipBucka na jego nodze, włączając światło na ustrojstwie. Słabe bo słabe, ale oświetlało drzwi przed nim wystarczająco dobrze. Coś tu wyglądało znajomo.
Przyjrzał się bliżej logu. Jasne, widział je już, jak chyba każdy. Nikt nie chciał mieć wiele do czynienia ze Stalowymi. Zdarzało mu się parę razy spotkać z ich patrolami, nic wesołego. Wolał nawet nie myśleć, jak zachowaliby się teraz, gdyby zobaczyli to elektroniczne ustrojstwo na jego kopycie… Które właśnie coś zabuczało?
Sharp podniósł kopyto z PipBuckiem do pyszczka, spoglądając na ekran, który zdawał się wyświetlać coś nowego.
“Autoryzacja #0356 05/388”
Zamrugał, spoglądając to na wyświetlacz na komputerku, to na napis na ogromnych drzwiach. Cyferki zdecydowanie się zgadzały...
W pomieszczeniu rozległ się głośny, metaliczny hałas.
- Że co, kurwa? - wymsknęło się medykowi zanim zauważył, że wielka stalowa, mająca setki lat konstrukcja przed nim właśnie drgnęła, wydając kolejny przeraźliwy odgłos metalu trącego o metal, by po sekundzie zamilknąć.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.