16-04-2020, 02:14
Sharp zamrugał tylko, spoglądając z boku na energiczną dyskusję obu klaczy. Nie podobały mu się kłótnie w drużynie, zwłaszcza kiedy siedzieli w jakiejś podziemnej dziurze, z której nie mieli jak wyjść i która mogła się obrócić przeciwko nim w dowolnym momencie… Ale był zbyt zmęczony, żeby cokolwiek z tym zrobić. Medyk był o krok od zasugerowania, żeby zgasić w tym pierdolniku światła i po prostu pójść spać. Pokręcił tylko głową i zerknął na automat stojący obok. A może by tak coś sobie z niego wziąć…
- Przyjąłem. Proszę za mną - robot szybko odpowiedział Rain, po czym udał się… za szafy z aktami. Po drugiej stronie pomieszczenia chowały się małe drzwi, oznaczone wymownie tabliczką “WC”. Na całe szczęście, rzędy szaf blokowały całkowicie pole widzenia między WC a resztą ekipy.
***
Zniesmaczony kolejnym niepowodzeniem, Xander podszedł do drugich drzwi i nacisnął przycisk. Zanim mógł zareagować, ściana rozsunęła się przed nim, ukazując drugie pomieszczenie i ekipę kucyków w środku. Tuż przed nim znajdował się znany mu medyk, dalej mógł widzieć granatowego jednorożca i, także mu znaną, niebieską klacz.
***
Sharp prawie podskoczył w miejscu gdy ściana obok jego fotela zdecydowała się otworzyć, a w pomieszczeniu rozległ się znany, hydrauliczny syk. Jego róg natychmiast się rozjaśnił, podrywając strzelbę i celując nią w otwierające się tajne przejście. Czego jeszcze, pierdolone ukryte drzwi?! Co teraz niby z nich wylezie, ghule, więcej robotów? Nosz kurwa jego…
To, co zobaczył, zaskoczyło go jeszcze bardziej, bowiem przed nim stała znajomo wyglądająca zebra, bez swojego płaszcza. Działając na zastrzyku adrenaliny jakim było otwarcie drzwi, medyk szybko opuścił broń i zeskoczył z fotela, ustawiając się pomiędzy Xanderem a pozostałymi. Ze słów pojawiających się w jego myślach można by chyba teraz obsadzić wszystkie burdele w Equestrii.
Ogier skinął głową w stronę zebry, walcząc z pełnym zaskoczeniem, podczas gdy przez ciąg przekleństw w jego umyśle przewinęła się inna myśl. Odwrócił wzrok ku Star, uważnie wyczekując jej reakcji. Blue znała tożsamość Xandera, ale Star nie… a on sam na pewno w obecnym stanie nie był zdolny nikogo powstrzymać przed niczym głupim. Jego strzelba wisiała w powietrzu zaraz obok niego, nie celując w żadną ze stron, ale jego działo działało w tej chwili tylko na adrenalinie.
- Przyjąłem. Proszę za mną - robot szybko odpowiedział Rain, po czym udał się… za szafy z aktami. Po drugiej stronie pomieszczenia chowały się małe drzwi, oznaczone wymownie tabliczką “WC”. Na całe szczęście, rzędy szaf blokowały całkowicie pole widzenia między WC a resztą ekipy.
***
Zniesmaczony kolejnym niepowodzeniem, Xander podszedł do drugich drzwi i nacisnął przycisk. Zanim mógł zareagować, ściana rozsunęła się przed nim, ukazując drugie pomieszczenie i ekipę kucyków w środku. Tuż przed nim znajdował się znany mu medyk, dalej mógł widzieć granatowego jednorożca i, także mu znaną, niebieską klacz.
***
Sharp prawie podskoczył w miejscu gdy ściana obok jego fotela zdecydowała się otworzyć, a w pomieszczeniu rozległ się znany, hydrauliczny syk. Jego róg natychmiast się rozjaśnił, podrywając strzelbę i celując nią w otwierające się tajne przejście. Czego jeszcze, pierdolone ukryte drzwi?! Co teraz niby z nich wylezie, ghule, więcej robotów? Nosz kurwa jego…
To, co zobaczył, zaskoczyło go jeszcze bardziej, bowiem przed nim stała znajomo wyglądająca zebra, bez swojego płaszcza. Działając na zastrzyku adrenaliny jakim było otwarcie drzwi, medyk szybko opuścił broń i zeskoczył z fotela, ustawiając się pomiędzy Xanderem a pozostałymi. Ze słów pojawiających się w jego myślach można by chyba teraz obsadzić wszystkie burdele w Equestrii.
Ogier skinął głową w stronę zebry, walcząc z pełnym zaskoczeniem, podczas gdy przez ciąg przekleństw w jego umyśle przewinęła się inna myśl. Odwrócił wzrok ku Star, uważnie wyczekując jej reakcji. Blue znała tożsamość Xandera, ale Star nie… a on sam na pewno w obecnym stanie nie był zdolny nikogo powstrzymać przed niczym głupim. Jego strzelba wisiała w powietrzu zaraz obok niego, nie celując w żadną ze stron, ale jego działo działało w tej chwili tylko na adrenalinie.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.