Pustkowia Equestrii 2.0

[MarkJaw]

Blue machnęła kartą przy czytniku raz, potem drugi raz, za trzecim razem już się denerwowała. Już chciała przekląć na czytnik w sposób który nie przystają klaczy, co by nie było nawet zaskakujące w jej wypadku, gdy drzwi postanowiły się otworzyć.

Gdy drzwi się powoli otwierały, Blue odsunęła się na bok chowając się za rogiem mając nadzieje że po ich drugiej stronie nie będzie na nią czekać pluton egzekucyjny. Gdy tyko wrota skończyły się otwierać, klacz wychyliła łeb zerkając w głąb tunelu. Było w nim w chuj czerwono, to nigdy nie wróżyło nic dobrego. Wzdychając Blue odwróciła się do pozostałych patrząc się na nich przez chwilę i analizując dostępne jej opcje.

Musiała ona przejść w głowie przez z 20 różnych scenariuszy nim zdecydowała się na konkretny. Nie pocieszało jej to że większość z nich kończyła się ich śmiercią, ale dużego wyboru nie mieli.

- Rain, podnoś się, idziesz ze mną. – rzuciła klacz w kierunku dwójki siedzącej pod ścianą  -Wybacz Xander, ale nie wiem co tam spotkamy i sądząc po reakcji tej kupy złomu wcześniej, cokolwiek tam będzie, raczej nie było by przyjaźnie nastawione do ciebie. Poza tym ktoś musi pilnować pozostałych.

Podchodząc do Sharpa, klacz popatrzyła się na przyjaciela który ich obserwował.

- Połóż się jeszcze ty mój mały ćpunie. Przyda ci się to. – powiedziała do niego siadając na podłodze przy nim. Podnosząc do góry jego kopyto z pipbuckiem, ustawiła ona radio na frekwencje na której nadawał jej nadajnik i uruchomiła ciągły nasłuch. Gdy tylko Blue aktywuje swój nadajnik będzie on słyszał wszystko, przynajmniej nim ilość betonu między nimi nie stanie się zbyt duża.

Podnosząc się skierowała się z powrotem do nowo otwartych drzwi. Stając w otwartych drzwiach popatrzyła się na wskazania EFSa.

- To co? Idziemy Rain czy ktoś ma jakieś uwagi? – rzuciła w kierunku pozostałych.