Xander szedł zaraz za Blue na wszelki wypadek wypatrując dodatkowych zagrożeń, które mogły by im zagrozić. W pewnej chwili jednak ów błękitna klacz się zatrzymała. Młodzik zatrzymał się niemal od razu po niej. "Dobra co teraz? Coś się dzieje?" Zadał sobie pytanie w duchu, zaczynając się rozglądać za czymś co mogło zwrócić uwagę jego towarzyszki. Kiedy zebra wyłapała z narzekań niebieskiej słowo "pułapki", jej serce na chwilę zamarło. O kurwa... Najpewniej nie będą to po prostu puszki przywiązane do żyłki, które robią hałas jak się je ruszy. Nie widzę tu żadnych dziwacznych konstrukcji... Jest tu mnóstwo wolnej przestrzeni, więc chyba mogę obstawić że chodzi o miny."
Słowa Blue mówiącej że ma pomysł, nieco uspokoiły ogiera. "Chociaż tyle dobrze... mam tylko nadzieje, że nie chcesz wszystkiego wysadzić rzucając przed nas granat. Zachowując zgryźliwe uwagi dla siebie usiadł na ziemi i obserwował poczynania Blue. Xander ukrywał pod kamiennym wyrazem pyszczka, zaciekawienie ustrojstwem które składał. Kiedy klacz skończyła majsterkować i położyła urządzenie pomiędzy nimi, młodzik lekko się nad nim nachylił by dokładniej się mu przyjrzeć. "Tak... bardzo ładne. Ale co to jest?" Pomyślał. Chciał zadać to pytanie, lecz niebieska klacz go ubiegła swoją prośbą.
Blue siadła plecami do Xandera i pobieżnie wyjaśniła mu co ma zrobić, odsłaniając przy tym tył swojej głowy. - Mógł byś to podłączyć do prawego górnego gniazda? - "Że co niby? Nie, ona sobie chyba jaja ze mnie robi, albo jest wariatką... Dobrze pani W. Hmm... zobaczmy." Młodzik popatrzył na cztery ciemne punkty znajdujące się na głowie klacz. Z początku nie były one dla niego niczym specjalnym, równie dobrze mogło być to znamię albo tatuaż. Wyciągnął kopyto i dotkną ów punktów, wtedy poczuł że są one prawdziwe. Cofnął kopyto jak oparzony podrywając się na równe nogi. - Kurwa... - Zaklął cicho, lecz słyszalnie dla kucyka siedzącego przed nim. Wyraźnie było słychać szok w tym jednym prostym słowie.
Przez dobrą chwilę stał w kompletnej cisz wpatrując się w klacz tak jak gdyby sama Nightmer Moon stała przed nim. - Kurwa... - Zaklął ponownie. - P... powiedz Blue... - Młodzik czuł że robi mu się sucho w gardle. - To, to jest ten twój sekret o którym chciałaś mi powiedzieć? - Głos zebry wyczuwalnie drżał od szoku oraz od strachu który zaczął ją ogarniać. Kolejna chwila upłynęła zanim Xander się zdołał w miarę uspokoić. - Co...? Czym!? Ty do jasnej cholery jesteś? Android, cyborg czy jakieś inne... COŚ!? - Młodzik starał się powstrzymać gonitwę myśli w swojej głowie, lecz jedynie zawył bezsilnie przez zaciśnięte szczęki. O dziwo, to pomogło. Coś jak gdyby pękło, rozpraszając wszystkie myśli.
- Wiesz co...? Zapomnij! Zapomnij że pytałem. Chyba i tak nie mamy czasu na twoje tłumaczenia. Wyjaśnisz to w drodze powrotnej... Więc masz kurwa przeżyć, zrozumiałaś? -Zebra wzięła kilka głębszych oddechów, po czym chwyciła wtyczkę delikatnie w pyszczek i uniosła. - Mam tak po prostu wsadzić ci ten pręt w głowę, tak? - Kolejny głębszy oddech przerwał wypowiedz Ogiera. - Prawy górny, zgadza się? Okej, zaczynam. Tylko może licz albo coś mów, żebym wiedział czy nic nie spierdoliłem. - Xander zabrał się za wkładanie pręta we wskazane przez klacz gniazdo. Robił to powoli i delikatnie, czując jak całe jego ciało drży ze strachu.
Słowa Blue mówiącej że ma pomysł, nieco uspokoiły ogiera. "Chociaż tyle dobrze... mam tylko nadzieje, że nie chcesz wszystkiego wysadzić rzucając przed nas granat. Zachowując zgryźliwe uwagi dla siebie usiadł na ziemi i obserwował poczynania Blue. Xander ukrywał pod kamiennym wyrazem pyszczka, zaciekawienie ustrojstwem które składał. Kiedy klacz skończyła majsterkować i położyła urządzenie pomiędzy nimi, młodzik lekko się nad nim nachylił by dokładniej się mu przyjrzeć. "Tak... bardzo ładne. Ale co to jest?" Pomyślał. Chciał zadać to pytanie, lecz niebieska klacz go ubiegła swoją prośbą.
Blue siadła plecami do Xandera i pobieżnie wyjaśniła mu co ma zrobić, odsłaniając przy tym tył swojej głowy. - Mógł byś to podłączyć do prawego górnego gniazda? - "Że co niby? Nie, ona sobie chyba jaja ze mnie robi, albo jest wariatką... Dobrze pani W. Hmm... zobaczmy." Młodzik popatrzył na cztery ciemne punkty znajdujące się na głowie klacz. Z początku nie były one dla niego niczym specjalnym, równie dobrze mogło być to znamię albo tatuaż. Wyciągnął kopyto i dotkną ów punktów, wtedy poczuł że są one prawdziwe. Cofnął kopyto jak oparzony podrywając się na równe nogi. - Kurwa... - Zaklął cicho, lecz słyszalnie dla kucyka siedzącego przed nim. Wyraźnie było słychać szok w tym jednym prostym słowie.
Przez dobrą chwilę stał w kompletnej cisz wpatrując się w klacz tak jak gdyby sama Nightmer Moon stała przed nim. - Kurwa... - Zaklął ponownie. - P... powiedz Blue... - Młodzik czuł że robi mu się sucho w gardle. - To, to jest ten twój sekret o którym chciałaś mi powiedzieć? - Głos zebry wyczuwalnie drżał od szoku oraz od strachu który zaczął ją ogarniać. Kolejna chwila upłynęła zanim Xander się zdołał w miarę uspokoić. - Co...? Czym!? Ty do jasnej cholery jesteś? Android, cyborg czy jakieś inne... COŚ!? - Młodzik starał się powstrzymać gonitwę myśli w swojej głowie, lecz jedynie zawył bezsilnie przez zaciśnięte szczęki. O dziwo, to pomogło. Coś jak gdyby pękło, rozpraszając wszystkie myśli.
- Wiesz co...? Zapomnij! Zapomnij że pytałem. Chyba i tak nie mamy czasu na twoje tłumaczenia. Wyjaśnisz to w drodze powrotnej... Więc masz kurwa przeżyć, zrozumiałaś? -Zebra wzięła kilka głębszych oddechów, po czym chwyciła wtyczkę delikatnie w pyszczek i uniosła. - Mam tak po prostu wsadzić ci ten pręt w głowę, tak? - Kolejny głębszy oddech przerwał wypowiedz Ogiera. - Prawy górny, zgadza się? Okej, zaczynam. Tylko może licz albo coś mów, żebym wiedział czy nic nie spierdoliłem. - Xander zabrał się za wkładanie pręta we wskazane przez klacz gniazdo. Robił to powoli i delikatnie, czując jak całe jego ciało drży ze strachu.