26-08-2014, 17:36
April zbliżyła się do drzwi, słuchając uważnie odgłosów dochodzących z pomieszczenia za nimi.
- Co ona wyprawia? Musimy się stąd wynosić - usłyszała zirytowany szept Picky'ego. Ogier jednak pozostał, czekając na nią i obserwując korytarz.
Ciężko było po samym dźwięku określić wszystko co klacz chciała by wiedzieć, ale szlochał na pewno kucyk młody. EFS April w tej chwili nie był narzędziem na którym można by polegać, ale dokładnie w kierunku z którego dochodziło szlochanie znajdowała się sygnatura neutralna.
Sharp uśmiechnął się do Blue. Wiedziała, że on zawsze ją połata. Ogier spojrzał na rysunek niebieskiej, widząc tam różne kształty i liczby. Gdyby się ktoś go spytał to powiedziałby, że to jakaś mapa, ale nigdy nie wiadomo co tej klaczy do łba wpadnie...
Medyk uśmiechnął się lekko na komentarz Blue. Coraz więcej takich komentarzy od niej słyszał ostatnio... Zauważył też, że zaczynał na nie inaczej reagować. Poczuł jak krew napływa mu do policzków. Wiedział, oczywiście, czym to może być spowodowane... ale za nic nie mogło mu się to złożyć w głowie w przypadku jego i Blue. Na szczęście z labiryntu myśli jednorożca uratowała go pewna zebra.
Medyk spojrzał na obrożę na szyi klaczy, po czym na ogiera leżącego sobie na ziemi kawałek dalej. W zasadzie nie było powodu, żeby to nie pasowało. Z tym, że niewiele im to da...
- Powinno pasować - zgodził się po prostu. Widząc, że Blue ruszyła do przerażonej trójnogiej, Sharp doszedł do wniosku, że tym bardziej będzie tam tylko przeszkadzał. Skierował więc swoje kroki ku nieprzytomnemu ogierowi z zamiarem przeszukania go.
Light siedziała cały czas bez ruchu, pozwalając zebrze pracować. Wydawała się ledwo oddychać, nie chcąc wydać z siebie żadnego dźwięku. Gdy tylko Blue podeszła bliżej i zaczęła mówić, klaczka spojrzała na nią, szarpiąc tym samym lekko zamkiem i udaremniając dotychczasowe wysiłki Xandera. Na szczęście narzędzia ogiera przetrwały, pozwalając mu zacząć od nowa.
- Wiem - pisnęła Light w odpowiedzi na słowa Blue, kiwając lekko głową. Słychać było, że ciężko jest kontrolować jej głos. Emocje w jej oczach były trudne do odczytania. Bała się czegoś, ale nie wyglądało na to, żeby było to spowodowane kolorami sierści Xandera. Niepełnosprawna zaczęła oddychać szybko, choć płytko, tym samym nie przerywając ogierowi dalszej pracy. Zamek na początku wyglądał prosto, ale gdy przebywał na ruszającym się kucyku sprawiał zebrze sporo problemów.
- Co ona wyprawia? Musimy się stąd wynosić - usłyszała zirytowany szept Picky'ego. Ogier jednak pozostał, czekając na nią i obserwując korytarz.
Ciężko było po samym dźwięku określić wszystko co klacz chciała by wiedzieć, ale szlochał na pewno kucyk młody. EFS April w tej chwili nie był narzędziem na którym można by polegać, ale dokładnie w kierunku z którego dochodziło szlochanie znajdowała się sygnatura neutralna.
Sharp uśmiechnął się do Blue. Wiedziała, że on zawsze ją połata. Ogier spojrzał na rysunek niebieskiej, widząc tam różne kształty i liczby. Gdyby się ktoś go spytał to powiedziałby, że to jakaś mapa, ale nigdy nie wiadomo co tej klaczy do łba wpadnie...
Medyk uśmiechnął się lekko na komentarz Blue. Coraz więcej takich komentarzy od niej słyszał ostatnio... Zauważył też, że zaczynał na nie inaczej reagować. Poczuł jak krew napływa mu do policzków. Wiedział, oczywiście, czym to może być spowodowane... ale za nic nie mogło mu się to złożyć w głowie w przypadku jego i Blue. Na szczęście z labiryntu myśli jednorożca uratowała go pewna zebra.
Medyk spojrzał na obrożę na szyi klaczy, po czym na ogiera leżącego sobie na ziemi kawałek dalej. W zasadzie nie było powodu, żeby to nie pasowało. Z tym, że niewiele im to da...
- Powinno pasować - zgodził się po prostu. Widząc, że Blue ruszyła do przerażonej trójnogiej, Sharp doszedł do wniosku, że tym bardziej będzie tam tylko przeszkadzał. Skierował więc swoje kroki ku nieprzytomnemu ogierowi z zamiarem przeszukania go.
Light siedziała cały czas bez ruchu, pozwalając zebrze pracować. Wydawała się ledwo oddychać, nie chcąc wydać z siebie żadnego dźwięku. Gdy tylko Blue podeszła bliżej i zaczęła mówić, klaczka spojrzała na nią, szarpiąc tym samym lekko zamkiem i udaremniając dotychczasowe wysiłki Xandera. Na szczęście narzędzia ogiera przetrwały, pozwalając mu zacząć od nowa.
- Wiem - pisnęła Light w odpowiedzi na słowa Blue, kiwając lekko głową. Słychać było, że ciężko jest kontrolować jej głos. Emocje w jej oczach były trudne do odczytania. Bała się czegoś, ale nie wyglądało na to, żeby było to spowodowane kolorami sierści Xandera. Niepełnosprawna zaczęła oddychać szybko, choć płytko, tym samym nie przerywając ogierowi dalszej pracy. Zamek na początku wyglądał prosto, ale gdy przebywał na ruszającym się kucyku sprawiał zebrze sporo problemów.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.