Starweave przez moment straciła resztki swojej nadziei. Blue zachowała się nad wyraz przyjaźnie, a jej słowa były pocieszające. Nie zawiodła jej. Ale jednak nic nie mogło zbagatelizować tego, że chciał ona za wszelką cenę trzymać się swojego szalonego planu. Szalonego według kalkulacji handlarki, oczywiście. Kiedy jednak owa chciwa kreatura usłyszała zdanie na temat przejęcia karawany, jej uszy powoli wróciły do pionu.
- Ale… Ale wy naprawdę chcecie to zrobić. – Powiedziała z przejęciem, wciąż nie mogąc się pogodzić z tym co się miało wydarzyć. Mniej więcej rozumiała ona już pobudki tej pary. Sharp i Blue byli po prostu szlachetni. Star wiedziała, że kuce takie były bardzo rzadkim na pustkowiach „towarem.” Wiedziała też jak szybko pustkowia pochłaniały tego typu osobników. Klacz patrzyła po pozostałej dwójce. Było po niej widać, że ma problemy ze skleceniem kolejnych słów.
- Ja… Zrobię co w mojej mocy aby ta karawana osiągnęła swój cel. – Powiedziała w końcu z pewną dozą pewności swych słów, ale po chwili ponownie zwiesiła głę. – Naprawdę… Wy… - Zaczęła, ale skończyło się to tylko na gwałtownym wypuszczeniu powietrza i potrząśnięciu głową. Głowa ta ponownie się wyprostowała, potarzać ze strachem i niepewnością na twarze jej towarzyszy. Ale w spojrzeniu ciemnogranatowej było coś jeszcze. Coś niepasującego.
- Ale… Ale wy naprawdę chcecie to zrobić. – Powiedziała z przejęciem, wciąż nie mogąc się pogodzić z tym co się miało wydarzyć. Mniej więcej rozumiała ona już pobudki tej pary. Sharp i Blue byli po prostu szlachetni. Star wiedziała, że kuce takie były bardzo rzadkim na pustkowiach „towarem.” Wiedziała też jak szybko pustkowia pochłaniały tego typu osobników. Klacz patrzyła po pozostałej dwójce. Było po niej widać, że ma problemy ze skleceniem kolejnych słów.
- Ja… Zrobię co w mojej mocy aby ta karawana osiągnęła swój cel. – Powiedziała w końcu z pewną dozą pewności swych słów, ale po chwili ponownie zwiesiła głę. – Naprawdę… Wy… - Zaczęła, ale skończyło się to tylko na gwałtownym wypuszczeniu powietrza i potrząśnięciu głową. Głowa ta ponownie się wyprostowała, potarzać ze strachem i niepewnością na twarze jej towarzyszy. Ale w spojrzeniu ciemnogranatowej było coś jeszcze. Coś niepasującego.