Pustkowia Equestrii

[Asdam]

Skinął głową na słowa o ognisku. W nocy rozpalanie ogniska byłoby cokolwiek nielogiczne, gdyż, mimo oferowania miłego ciepła, zdradzało pozycję i oślepiało przebywających przy ognisku.
W dzień ognisko też zdradzało pozycję, jednakowoż przez dym, a nie łunę ognia, aczkolwiek drugi czynnik nie występował. A im wszystkim przyda się trochę gorącego jedzenia i picia. Kto wie, kiedy znowu będą w jakiejś osadzie.

Miał już odwrócić się w poszukiwaniu jakichkolwiek materiałów na ognisko, gdyż, tak jak kamieni w okolicy nie brakowało, drewno wyglądało na towar deficytowy. Owszem, stało w zasięgu wzroku kilka wyschniętych drzew, ale z nich ciężko się pozyskuje drewno. Najlepiej palą się deski ze starych, przedwojennych chatek. Niestety, na horyzoncie nie było widać ani jednej.

Zaczął się odwracać w kierunku najbliższego przejścia przez barykadę, gdy usłyszał kolejne słowa klaczy.
- Właściwie to jest jeszcze coś... Czy mógłbyś dla nas podgrzać tę wodę? Słyszałam że medycy znają się na pirokinezie. - Sharp spojrzał na Starweave. Fakt, znał trochę zaklęć ogrzewających, ale nie mógł bez znacznego wysiłku ogrzać do dużej temperatury wielkich ilości wody... Zobaczył sześć średniej wielkości butelek z wodą.

Nie powinno to stanowić wielkiego wyzwania... ale nie była to też prosta sztuczka, jak zapalenie płomyka na kopycie.
- Coś tam wiem... połóż je na ziemi, spróbujemy. - w zasadzie nie było to konieczne, ale łatwiej jest skupić się na przedmiocie nieruchomym, a przy lewitacji sześciu butelek, chcąc nie chcąc, u Starweave występowało lekkie ich falowanie w powietrzu. Gdy klacz położyła już wszystkie butelki na ziemi przed jednorożcem, ten skoncentrował się, a jego róg zaczął świecić. Pochylił głowę nad butelkami i zamknął oczy dla lepszej koncentracji.

Nie było żadnych błysków czy efektów, zaklęcie na to było zbyt metodyczne i proste. Poświata wokół rogu medyka oraz, mniej widoczna, wokół butelek wody, była jedynymi oznakami używania magii. Zdecydował się podgrzewać wszystkie butelki na raz.
Skoncentrował magię na samej wodzie, przenikając myślą, a także, co za tym szło, magią, plastikową barierę.
Czuł, dzięki zaklęciu, temperaturę wody. Gdy ta osiągnęła zadowalającą według Sharpa wartość, zaczął stopniowo obniżać moc zaklęcia.

W końcu podniósł głowę i otworzył oczy. Poczuł lekkie ukucie zmęczenia, które jednak po sekundzie zniknęło. Zaklęcie to było za proste, by wywołać trwałe zmęczenie. Nie podgrzał wody do temperatury wrzenia, ale można było uznać, że była bardzo ciepła, jeżeli nie gorąca. Gdyby była trzymana na wozie, w cieniu, albo byłby wczesny ranek i musiałby podgrzewać całkowicie zimną wodę, byłoby gorzej. Ta jednakże miała już całkiem sporą temperaturę początkową, tak więc udało mu się dość skutecznie tą właśnie temperaturę zwiększyć.

Odetchnął nieco ciężej niż zazwyczaj, po czym spojrzał na Starweave i uśmiechnął się lekko.
- Powinna być wystarczająco ciepła. Chyba, że robicie herbatę... właśnie, do czego tak w ogóle tej wody potrzebujecie? - zapytał, gdy uderzyła go nagła ciekawość. Miał swoje podejrzenia, ciężko się było nie domyślać, ale też miło bo było na pewno wiedzieć, po co komu kilka litrów ogrzanej wody na środku pustkowia.