18-07-2013, 22:02
Młody ogier stał jeszcze przez chwilę przy ognisku. Czekał, choć sam nie wiedział na co. Ciepło bijące od ogniska zaczęło sprawiać mu lekki dyskomfort. Zdecydowanie wole jak jest chłodno. Stare piwnice, lekko zawilgocone kanały, choćby i sama noc. Po dłuższym czasie na słońcu takie miejsca są wręcz idealne na chwile odpoczynku.
Kiedy jasnobrązowy ogier poszedł w stronę jednego z wozów, Xander jedynie odprowadził go wzrokiem. Po plecach przebiegł go zimny dreszcz. W mgnieniu oka cały świat wypełnił się czernią. Młodzik znajdował się teraz w bezmiarze nicości. Po chwili z ciemności wyłonił się uw jednorożec z rewolwerem wycelowanym w zebrę. Xander nie miał teraz na sobie swojego kamuflażu. Stanęli naprzeciw siebie w kompletnej ciszy, patrząc sobie prosto w oczy. Chwila ta wydawała się trwać całą wieczność, zanim rozległ się potężny huk, odbijający się echem w pustce.
Z ich broni unosiły się cienkie smużki dymu, a z ich piersi ciekła krew. Zdążyli rzucić sobie jeszcze nawzajem lodowate spojrzenie zanim wszystko zaszło jasną mgłą. Xander ponownie otworzył oczy, całe zajście trwało tyle co mrugnięcie oka. Nienawidzę mojej wyobraźni, czy to zawsze musi wyglądać tak prawdziwie!? Mniejsza, mam złe przeczucia co do tego gościa. Będę musiał na niego uważać. Ale skoro moja wyobraźnia mi coś takiego podsuwa, to powinienem się z nimi chwile pokręcić. Taa, pieprzyć logikę.
Ogier rozejrzał się jeszcze po obozie i zauważył dwie nowo przybyłe klacze. Jedna z nich to musiał być ten strażnik którego widziałem przed obozem, a druga...? Ech, tak na prawdę to nie mój interes, dopóki nie będę musiał jej odstrzelić. Jego uwadze nie uszedł także odór który się pojawił prawdopodobnie po ich przybyciu. Bywało gorzej.
Młodzik poszedł do jednego z wyjść z obozu przy którym znajdowało się najmniej innych kucyków. Usiadł przy kole wozu, rozpiął jedną z kieszeni na piersi i wyciągną z niej jedną słuchawkę. Następnie przesuną kopyto pod płaszczem i kapturem by włożyć ją do ucha. ustawił poziom dźwięku na cichy i wcisną przycisk na prostokątnym odtwarzaczu.
Muzyka słodko sączyła się przez mały głośniczek słuchawki, a Xander wtórował w myślach wokaliście, cały czas nie tracąc czujności i dokładnie obserwując sytuacje w obozie.
One more step and I could fall away
If it happened would it matter?
And I can't tell if I should go or stay
Same old picture feel so hollow
How can anybody know what's best for me?
Another page I turn in shame
And my decisions brought me to my knees
I needed someone to blame
Kiedy jasnobrązowy ogier poszedł w stronę jednego z wozów, Xander jedynie odprowadził go wzrokiem. Po plecach przebiegł go zimny dreszcz. W mgnieniu oka cały świat wypełnił się czernią. Młodzik znajdował się teraz w bezmiarze nicości. Po chwili z ciemności wyłonił się uw jednorożec z rewolwerem wycelowanym w zebrę. Xander nie miał teraz na sobie swojego kamuflażu. Stanęli naprzeciw siebie w kompletnej ciszy, patrząc sobie prosto w oczy. Chwila ta wydawała się trwać całą wieczność, zanim rozległ się potężny huk, odbijający się echem w pustce.
Z ich broni unosiły się cienkie smużki dymu, a z ich piersi ciekła krew. Zdążyli rzucić sobie jeszcze nawzajem lodowate spojrzenie zanim wszystko zaszło jasną mgłą. Xander ponownie otworzył oczy, całe zajście trwało tyle co mrugnięcie oka. Nienawidzę mojej wyobraźni, czy to zawsze musi wyglądać tak prawdziwie!? Mniejsza, mam złe przeczucia co do tego gościa. Będę musiał na niego uważać. Ale skoro moja wyobraźnia mi coś takiego podsuwa, to powinienem się z nimi chwile pokręcić. Taa, pieprzyć logikę.
Ogier rozejrzał się jeszcze po obozie i zauważył dwie nowo przybyłe klacze. Jedna z nich to musiał być ten strażnik którego widziałem przed obozem, a druga...? Ech, tak na prawdę to nie mój interes, dopóki nie będę musiał jej odstrzelić. Jego uwadze nie uszedł także odór który się pojawił prawdopodobnie po ich przybyciu. Bywało gorzej.
Młodzik poszedł do jednego z wyjść z obozu przy którym znajdowało się najmniej innych kucyków. Usiadł przy kole wozu, rozpiął jedną z kieszeni na piersi i wyciągną z niej jedną słuchawkę. Następnie przesuną kopyto pod płaszczem i kapturem by włożyć ją do ucha. ustawił poziom dźwięku na cichy i wcisną przycisk na prostokątnym odtwarzaczu.
Muzyka słodko sączyła się przez mały głośniczek słuchawki, a Xander wtórował w myślach wokaliście, cały czas nie tracąc czujności i dokładnie obserwując sytuacje w obozie.
One more step and I could fall away
If it happened would it matter?
And I can't tell if I should go or stay
Same old picture feel so hollow
How can anybody know what's best for me?
Another page I turn in shame
And my decisions brought me to my knees
I needed someone to blame