31-07-2013, 23:35
Starweave beznamiętnie spoglądała w miejsce z którego padł strzał. Wyglądało na to… w sumie, to na nic nie wyglądało, padł jeden strzał i nic się dalej nie działo. Jeszcze bardziej poddenerwowało to klacz, której nerwy zostały już na dzisiaj wystarczająco nadszarpane.
Starweave mogła widzieć jak zamaskowany osobnik częściowo znajduje się pod wozem. Za nic nie mogła odgadnąć dlaczego tam jest i co właściwie robi.
- Spokojnie moje panie. Nic się nie dzieje. A nawet jeśli, to weźcie się w garść - usłyszała jednoróżka. Ze spojrzeniem utkwionym w ziemi, powoli podniosła się prostując wszystkie cztery kończyny.
- Nigdy więcej w żadnej karawanie – powiedziała do siebie, po czym podniosła wzrok na Iron. ”Wygląda na to, że ta potrzebuje całej serii i to najlepiej prosto w zad, aby poczuć się zagrożona” Przez swoje żółte i jakże niezwykle czadowe okulary, Star mogła stwierdzić, czy popielata znowu się naćpała, czy tylko zgrywa twardziela. Tak czy inaczej, jej postura i strój faktycznie robiły niemałe wrażenie, na co niestety Starweave, przez wzgląd na sytuacje, nie zwróciła większej uwagi.
Jednoróżka usłyszała za swoimi plecami wysoki pisk. Odwróciła się, spoglądając przez chwilę na ciemnoszary kłębek w kombinezonie stajni. Otworzyła swój pyszczek, nawet zdążyła nabrać powietrza, ale ostatecznie postanowiła chwilowo zostawić White w spokoju. Ponownie spojrzała w stronę zamaskowanego kucyka. Klacz mogła widzieć jak podchodzi do niego jasnobrązowy jednorożec. Jak zamaskowany kucyk powoli wychodzi z pod wozu, po czym mówi coś do najmity, który pojawił się nie wiadomo kiedy. Następnie jeszcze wolniej odwraca się w stronę medyka, który przez cały ten czas lewitował rewolwer wycelowany w Xendara.
- Pomyliłaś się Iron, jednak coś się dzieje – powiedziała, nie spuszczając swojego wzroku z tamtej dwójki, która wpatrywała się w siebie nawzajem, sprawiając wrażenie jakby zaraz miała skoczyć sobie do gardeł.
Starweave mogła widzieć jak zamaskowany osobnik częściowo znajduje się pod wozem. Za nic nie mogła odgadnąć dlaczego tam jest i co właściwie robi.
- Spokojnie moje panie. Nic się nie dzieje. A nawet jeśli, to weźcie się w garść - usłyszała jednoróżka. Ze spojrzeniem utkwionym w ziemi, powoli podniosła się prostując wszystkie cztery kończyny.
- Nigdy więcej w żadnej karawanie – powiedziała do siebie, po czym podniosła wzrok na Iron. ”Wygląda na to, że ta potrzebuje całej serii i to najlepiej prosto w zad, aby poczuć się zagrożona” Przez swoje żółte i jakże niezwykle czadowe okulary, Star mogła stwierdzić, czy popielata znowu się naćpała, czy tylko zgrywa twardziela. Tak czy inaczej, jej postura i strój faktycznie robiły niemałe wrażenie, na co niestety Starweave, przez wzgląd na sytuacje, nie zwróciła większej uwagi.
Jednoróżka usłyszała za swoimi plecami wysoki pisk. Odwróciła się, spoglądając przez chwilę na ciemnoszary kłębek w kombinezonie stajni. Otworzyła swój pyszczek, nawet zdążyła nabrać powietrza, ale ostatecznie postanowiła chwilowo zostawić White w spokoju. Ponownie spojrzała w stronę zamaskowanego kucyka. Klacz mogła widzieć jak podchodzi do niego jasnobrązowy jednorożec. Jak zamaskowany kucyk powoli wychodzi z pod wozu, po czym mówi coś do najmity, który pojawił się nie wiadomo kiedy. Następnie jeszcze wolniej odwraca się w stronę medyka, który przez cały ten czas lewitował rewolwer wycelowany w Xendara.
- Pomyliłaś się Iron, jednak coś się dzieje – powiedziała, nie spuszczając swojego wzroku z tamtej dwójki, która wpatrywała się w siebie nawzajem, sprawiając wrażenie jakby zaraz miała skoczyć sobie do gardeł.