13-08-2013, 12:07
- Mam nadzieje, że zdajesz sobie sprawę z tego, że może to "chwilę" potrwać - A to już się okaże, pomyślał medyk, jednakowoż, mimo wszystko, skinął głową w uniwersalnym geście potwierdzenia. Wątpił, żeby to trwało tak długo. Nie kojarzył dokładnie, skąd się wziął zwyczaj przysięgi krwi, ani nawet o co dokładnie w nim chodziło, ale wiedział, że jest to dość poważna przysięga. Ale, z drugiej strony... W każdej umowie są dziury.
Miał zamiar przedstawić się zebrze w momencie, kiedy on sam o to zapytał. Sharp wzruszył ramionami w duchu.
- Jestem Sharp Cross - powiedział po prostu. Nie było tu nic do ukrycia. Zastanawiał się przez ułamek sekundy, czy nie lepiej byłoby dodać, że jest aktualnym przywódcą karawany, albo chociaż medykiem, ale doszedł do wniosku, że nie ma to najmniejszego sensu.
Chciał uśmiechnąć się do Xandera, ale uznał, że będzie to wyglądało sztucznie. Jego umysł cały czas analizował opcje. Musiał jakoś mu ograniczyć dostęp do wozów. Kto wie, co odwali gdy tylko zobaczy co wiezie ta przeklęta karawana? Nie mógł mu wprost powiedzieć, żeby nie zaglądał na wozy, bo nic tak nie pobudzi ciekawości i motywacji, żeby coś zrobić, jak zakazanie komuś właśnie tego czegoś.
Dopiero teraz zauważył, że zebra z powrotem założyła maskę i kaptur, ponownie stając się nierozróżnialną od kucyka. Skinął głową w aprobacie. Nieco mu współczuł, że będzie musiał łazić opatulony w kilka warstw materiału. Zwłaszcza, kiedy zrobi się gorąco. Ale nie miał zamiaru nic z tym zrobić. Xander ujawni się, jak trzeba będzie.
Sharp miał już zamiar ruszyć z powrotem w kierunku centrum obozu, gdy, rozglądając się, zawiesił wzrok na swojej "osłonie". Klacz wciąż tam była. Nie wyniosła się, gdy zauważyła, że nie ma zagrożenia. Spojrzał prosto w jej oczy z ogromną dezaprobatą... czy może nawet złością. Całość nie trwała nawet sekundy, ale miał nadzieję, że klacz to zauważyła i zrozumiała przekaz. A przekaz był następujący: "Co ty tu, kurwa, jeszcze robisz?".
Spojrzał z powrotem na Xandera.
- Chyba nie ma sensu, żebyśmy tu siedzieli, prawda? - powiedział, wstając i kierując się w stronę obozu. Jednak nim zdążył zrobić kilka kroków, uderzyło go coś. Odwrócił się z powrotem ku zebrze.
- Słuchaj... jak mam się do ciebie zwracać przy innych? Nie obraź się, ale "Xander" to raczej nie jest imię kucyka - zapytał się ogiera. Takie imiona miały raczej tylko zebry. A przynajmniej tak się jednorożcowi zdawało. Nie słyszał takich... egzotycznie brzmiących imion na co dzień.
Miał zamiar przedstawić się zebrze w momencie, kiedy on sam o to zapytał. Sharp wzruszył ramionami w duchu.
- Jestem Sharp Cross - powiedział po prostu. Nie było tu nic do ukrycia. Zastanawiał się przez ułamek sekundy, czy nie lepiej byłoby dodać, że jest aktualnym przywódcą karawany, albo chociaż medykiem, ale doszedł do wniosku, że nie ma to najmniejszego sensu.
Chciał uśmiechnąć się do Xandera, ale uznał, że będzie to wyglądało sztucznie. Jego umysł cały czas analizował opcje. Musiał jakoś mu ograniczyć dostęp do wozów. Kto wie, co odwali gdy tylko zobaczy co wiezie ta przeklęta karawana? Nie mógł mu wprost powiedzieć, żeby nie zaglądał na wozy, bo nic tak nie pobudzi ciekawości i motywacji, żeby coś zrobić, jak zakazanie komuś właśnie tego czegoś.
Dopiero teraz zauważył, że zebra z powrotem założyła maskę i kaptur, ponownie stając się nierozróżnialną od kucyka. Skinął głową w aprobacie. Nieco mu współczuł, że będzie musiał łazić opatulony w kilka warstw materiału. Zwłaszcza, kiedy zrobi się gorąco. Ale nie miał zamiaru nic z tym zrobić. Xander ujawni się, jak trzeba będzie.
Sharp miał już zamiar ruszyć z powrotem w kierunku centrum obozu, gdy, rozglądając się, zawiesił wzrok na swojej "osłonie". Klacz wciąż tam była. Nie wyniosła się, gdy zauważyła, że nie ma zagrożenia. Spojrzał prosto w jej oczy z ogromną dezaprobatą... czy może nawet złością. Całość nie trwała nawet sekundy, ale miał nadzieję, że klacz to zauważyła i zrozumiała przekaz. A przekaz był następujący: "Co ty tu, kurwa, jeszcze robisz?".
Spojrzał z powrotem na Xandera.
- Chyba nie ma sensu, żebyśmy tu siedzieli, prawda? - powiedział, wstając i kierując się w stronę obozu. Jednak nim zdążył zrobić kilka kroków, uderzyło go coś. Odwrócił się z powrotem ku zebrze.
- Słuchaj... jak mam się do ciebie zwracać przy innych? Nie obraź się, ale "Xander" to raczej nie jest imię kucyka - zapytał się ogiera. Takie imiona miały raczej tylko zebry. A przynajmniej tak się jednorożcowi zdawało. Nie słyszał takich... egzotycznie brzmiących imion na co dzień.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.