13-08-2013, 21:22
Wyglądało na to, że Blue Gear zdołała załapać się na mini-koncert White. Wracając do ogniska, od razu wzięła się za przygotowywanie nowego zapasu herbaty. Starweave zastanawiała się czy ona sama nie była uzależniona od Sparkle-Coli. Był taki czas kiedy klacz piła ten napój tylko dla przyjemności. Blue natomiast… Odką Star trochę lepiej ją poznała w Appleloosie, wydawało jej się, że połowę swojego dziennego zapasu energii magicznej, wypalała ona na lewitowanie swojego wiecznie zapełnianego kubka herbaty. ”Ta klacz musiała być uzależniona od herbaty.”
A teraz Blue była zmuszona naparzyć nowej, ponieważ cały jej wcześniejszy zapas poleciał się mijać z księżycem. Star obrała to za główny powód jej wybuchu emocjonalnego. Niebieska klacz, zaraz po tym jak upewniła się iż woda się grzeje, przeszła do trochę bardziej opanowanego gratulowania Staple. Ta natomiast udzieliła klaczą długiego i dość dziwnego w opinii Star, „wywiadu”.
Starweave namyślał się nad odpowiedzią. Klacz bardzo rzadko opowiadała o sobie i swoim dawnym życiu, a jeżeli już coś mówiła, był to przeplot kłamstw i metafor. Podczas tych namyśleni przypominała sobie ona o medyku i nieznajomym. Z lekkim podenerwowaniem rzuciła okiem na miejsce w którym powinna być Iron, i faktycznie tam była. Momentalnie uspokoiło to Jednoróżkę, która myślami wróciła do Słonecznej klaczy.
- Opowiedzieć o sobie? – ”Nie da rady” – cóż mogła bym o sobie powiedzieć? Moja historii nie jest zbyt interesująca – powiedziała Star przerzucając oczami. - Jestem handlarką, moim specjalnym talentem jest rozmnażanie kapsli. To prawdziwe nudy – machnęła kopytkiem.
- Jestem pewna, że każda inna osoba w tej karawanie ma za sobą znacznie więcej wrażeń niż ja.- Kończąc to zdanie, Starweave przez przypadek natknęła się wzrokiem na odchodzącą od nich klacz. Wydawało jej się, że słyszała wcześniej gdzieś w pobliżu jej głos.
- Jak już mówiłam, moje życie jest proste i szare jak wewnętrzna strona kapsla. Co nie znaczy, że jestem jakimś ostatnim życiowym pasztetem. – odwróciła głowę w stronę White, spoglądając z uśmiechem na kucyka. Mam kilka ciekawych historii, tyle że żadne z nich nie nadają się aby przepchnąć je w pięć minut przy ognisku.
- Poza tym, przypomniało mi się coś ważnego i obawiam się, że będę Panie musiała na chwile przeprosić. – Po tych słowach zebrała się na równe cztery kopyta i następnie udała w stronę Rainfall. Po kilku krokach odwróciła się w stronę White. – Ale potem mi jeszcze zaśpiewasz, nie ma lekko na pustkowiach. – Powiedziała żartobliwie z nutką ironii i szczerym uśmiechem na pyszczku.
Rainfall siedziała nieopodal jednego z wozów, z tępo patrzącym wzrokiem przed siebie. Wyglądało to tak jakby klacz się zacięła, ale dla Star oczywistym było, że Rain pogrążona była w głębokiej zadumie. Starweave diametralnie zwolniła tuż przed końcem swojej trasy, zbliżając się do kucyka ziemnego małymi kroczkami.
- Widzę i czuje, że mój szampon odwalił kawa dobrej roboty. Wiesz bardzo lubię ten zapach, to jakiegoś rodzaju mleczko, oryginalna butelka i jej etykieta nie zachowała się dość dobrze. A szkoda, zawsze chciałam wiedzieć co tak ładnie pachnie. – Skończyła mówić, zatrzymując się kawałek przed ciemnoniebieską.
- A poza tym, wszystko w porządku? – Spytała zatroskanym głosem.
A teraz Blue była zmuszona naparzyć nowej, ponieważ cały jej wcześniejszy zapas poleciał się mijać z księżycem. Star obrała to za główny powód jej wybuchu emocjonalnego. Niebieska klacz, zaraz po tym jak upewniła się iż woda się grzeje, przeszła do trochę bardziej opanowanego gratulowania Staple. Ta natomiast udzieliła klaczą długiego i dość dziwnego w opinii Star, „wywiadu”.
Starweave namyślał się nad odpowiedzią. Klacz bardzo rzadko opowiadała o sobie i swoim dawnym życiu, a jeżeli już coś mówiła, był to przeplot kłamstw i metafor. Podczas tych namyśleni przypominała sobie ona o medyku i nieznajomym. Z lekkim podenerwowaniem rzuciła okiem na miejsce w którym powinna być Iron, i faktycznie tam była. Momentalnie uspokoiło to Jednoróżkę, która myślami wróciła do Słonecznej klaczy.
- Opowiedzieć o sobie? – ”Nie da rady” – cóż mogła bym o sobie powiedzieć? Moja historii nie jest zbyt interesująca – powiedziała Star przerzucając oczami. - Jestem handlarką, moim specjalnym talentem jest rozmnażanie kapsli. To prawdziwe nudy – machnęła kopytkiem.
- Jestem pewna, że każda inna osoba w tej karawanie ma za sobą znacznie więcej wrażeń niż ja.- Kończąc to zdanie, Starweave przez przypadek natknęła się wzrokiem na odchodzącą od nich klacz. Wydawało jej się, że słyszała wcześniej gdzieś w pobliżu jej głos.
- Jak już mówiłam, moje życie jest proste i szare jak wewnętrzna strona kapsla. Co nie znaczy, że jestem jakimś ostatnim życiowym pasztetem. – odwróciła głowę w stronę White, spoglądając z uśmiechem na kucyka. Mam kilka ciekawych historii, tyle że żadne z nich nie nadają się aby przepchnąć je w pięć minut przy ognisku.
- Poza tym, przypomniało mi się coś ważnego i obawiam się, że będę Panie musiała na chwile przeprosić. – Po tych słowach zebrała się na równe cztery kopyta i następnie udała w stronę Rainfall. Po kilku krokach odwróciła się w stronę White. – Ale potem mi jeszcze zaśpiewasz, nie ma lekko na pustkowiach. – Powiedziała żartobliwie z nutką ironii i szczerym uśmiechem na pyszczku.
Rainfall siedziała nieopodal jednego z wozów, z tępo patrzącym wzrokiem przed siebie. Wyglądało to tak jakby klacz się zacięła, ale dla Star oczywistym było, że Rain pogrążona była w głębokiej zadumie. Starweave diametralnie zwolniła tuż przed końcem swojej trasy, zbliżając się do kucyka ziemnego małymi kroczkami.
- Widzę i czuje, że mój szampon odwalił kawa dobrej roboty. Wiesz bardzo lubię ten zapach, to jakiegoś rodzaju mleczko, oryginalna butelka i jej etykieta nie zachowała się dość dobrze. A szkoda, zawsze chciałam wiedzieć co tak ładnie pachnie. – Skończyła mówić, zatrzymując się kawałek przed ciemnoniebieską.
- A poza tym, wszystko w porządku? – Spytała zatroskanym głosem.