27-08-2013, 18:59
– A można, chciałam poprosić cię na osobności do jednego z wozów.
Sharp był cokolwiek zaskoczony odpowiedzią jednorożca. Gdyby wtedy przez jego umysł nie przeszło kilka niezwykle ciekawych myśli, byłby ideałem, nie kucykiem. Mimo tego zdołał się szybko otrząsnąć i wrócić do rozmowy.
- Hm - mruknął, w zamyśleniu, ale i potwierdzeniu, że usłyszał.
Spojrzał na Starweave, prostując głowę do normalnej pozycji i nadal spoglądając pytająco. Klacz przekrzywiła głowę, jak on wcześniej, po czym zastrzygła uchem. Medyk zamknął oczy i pokręcił głową w rezygnacji, lekko się uśmiechając. Wyglądało na to, że nie wyciągnie od niej nic więcej, a przynajmniej nie publicznie. Otworzył oczy i zwrócił wzrok na swój kubek, a raczej na jego zawartość. Herbaty, bo o niej mowa, nie zostało wiele. Wręcz przeciwnie.
Sharp jeszcze raz rzucił okiem na Starweave, po czym dopił herbatę jednym szybkim łykiem. Nie miał nic lepszego do roboty... aczkolwiek wolałby coś na spokojnie zjeść. Najlepiej coś ciepłego. Ech, przeżyję, stwierdził kucyk i, pomimo protestów pustego żołądka, zwrócił się z powrotem do klaczy chcącej go zaciągnąć na jeden z wozów.
- Dobrze, możemy iść nawet i teraz - powiedział, po czym przerwał na chwilę, analizując pewną sprawę. W końcu pusty żołądek wygrał i Sharp dodał - jeżeli nie masz nic przeciwko temu, że coś po drodze zjem. - uśmiechnął się, wyciągając z torby jakąś konserwę z niesamowicie trwałymi, bo 200-letnimi, mielonymi warzywami. Nie była to ulubiona potrawa medyka, nawet podgrzana, ale każdy na pustkowiach uczył się szybko, że w tej kwestii nie ma co narzekać, póki się w ogóle ma jedzenie.
Za konserwą, którą szybkim ruchem otwarł, powędrowała łyżka, z której jednorożec natychmiast zrobił użytek. Skinął głową w kierunku Blue w podziękowaniu za herbatę i swoistych przeprosinach, że tak szybko opuszcza klacze, po czym wstał i spojrzał na Starweave.
- Tak więc? - spytał się krótko, lewitując wciąż swój pierwszy posiłek tego dnia.
Sharp był cokolwiek zaskoczony odpowiedzią jednorożca. Gdyby wtedy przez jego umysł nie przeszło kilka niezwykle ciekawych myśli, byłby ideałem, nie kucykiem. Mimo tego zdołał się szybko otrząsnąć i wrócić do rozmowy.
- Hm - mruknął, w zamyśleniu, ale i potwierdzeniu, że usłyszał.
Spojrzał na Starweave, prostując głowę do normalnej pozycji i nadal spoglądając pytająco. Klacz przekrzywiła głowę, jak on wcześniej, po czym zastrzygła uchem. Medyk zamknął oczy i pokręcił głową w rezygnacji, lekko się uśmiechając. Wyglądało na to, że nie wyciągnie od niej nic więcej, a przynajmniej nie publicznie. Otworzył oczy i zwrócił wzrok na swój kubek, a raczej na jego zawartość. Herbaty, bo o niej mowa, nie zostało wiele. Wręcz przeciwnie.
Sharp jeszcze raz rzucił okiem na Starweave, po czym dopił herbatę jednym szybkim łykiem. Nie miał nic lepszego do roboty... aczkolwiek wolałby coś na spokojnie zjeść. Najlepiej coś ciepłego. Ech, przeżyję, stwierdził kucyk i, pomimo protestów pustego żołądka, zwrócił się z powrotem do klaczy chcącej go zaciągnąć na jeden z wozów.
- Dobrze, możemy iść nawet i teraz - powiedział, po czym przerwał na chwilę, analizując pewną sprawę. W końcu pusty żołądek wygrał i Sharp dodał - jeżeli nie masz nic przeciwko temu, że coś po drodze zjem. - uśmiechnął się, wyciągając z torby jakąś konserwę z niesamowicie trwałymi, bo 200-letnimi, mielonymi warzywami. Nie była to ulubiona potrawa medyka, nawet podgrzana, ale każdy na pustkowiach uczył się szybko, że w tej kwestii nie ma co narzekać, póki się w ogóle ma jedzenie.
Za konserwą, którą szybkim ruchem otwarł, powędrowała łyżka, z której jednorożec natychmiast zrobił użytek. Skinął głową w kierunku Blue w podziękowaniu za herbatę i swoistych przeprosinach, że tak szybko opuszcza klacze, po czym wstał i spojrzał na Starweave.
- Tak więc? - spytał się krótko, lewitując wciąż swój pierwszy posiłek tego dnia.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.