Pustkowia Equestrii

[MarkJaw]

Gdy tylko Blue zobaczyła uśmiech na pysku Hilo aż sama się uśmiechnęła, jej taktyka najwyraźniej zadziałała. Już chciała się zapytać czy nie zrobił by jej biurka, bo na jej zaczynało brakować jej miejsca nawet na ustawienie kubka herbaty, a o posprzątaniu na nim nie było mowy, leczy wyprzedził on ja swoim następnym pytaniem.

- Też prowadziłaś warsztat?

Było widać po nim że próbuje uciec myślami jak najdalej od nieprzyjemnych wspomnień, zająć swoje myśli czym innym. Klacz przyglądała mu się przez chwilę, zastanawiając się jak dużo może mu powiedzieć, rozważała także wymyślenie całkiem nowej historii.

- Tak, prowadziłam warsztat. - odpowiedziała po chwili - Był to raczej mały warsztacik, w niewielkiej osadzie niedaleko Manehatanu. Zajmowałam się tam naprawa różnych dupereli, od tosterów po terminale. Ilość rzeczy jakie maja do naprawy mieszkańcy takich osad do tej pory mnie zadziwia. Zdecydowanie się nie nudziłam przy tej robocie i co najlepsze, była to praca którą lubiłam.

Odrywając swój wzrok od ogiera, Blue powoli rozejrzała się po wozie by po chwili zatrzymać wzrok na Sharpim który znajdował się niedaleko niej. Obserwowała go przez chwilę po czym opuściła wzrok i skupiła się na podłodze wozu.

- Myślę że, po tym jak uporamy się z tą karawaną tam wrócę i otworze go na dłuższy czas. Mam już dość szwendania się po pustkowiach. Czas najwyższy chyba się osiedlić na stałe i pomyśleć o emeryturze. - podnosząc głowę do góry spojrzała się prosto w oczy leżącego kuca - Ale zanim będę mogła do tego wrócić, musimy rozwiązać problem tej karawany jak i ustalić co dalej zrobić z tobą Hilo. Ja ci zaraz dam spokój i pozwolę ci odpocząć, ale zanim to zrobię muszę wiedzieć jedną rzecz. Gdzie dokładnie znajduje się twoja osada i jak najszybciej się tam dostać?