26-11-2013, 14:25
Xander spokojnie czekał na następne posunięcie klacz. Kiedy ta się od niego odsunęła poczuł lekkie ukłucie bólu i rozczarowania, lecz prysło ono nie pozostawiając po sobie najmniejszego śladu, w momencie gdy pyszczek klacz znikną w wiaderku. Pojawiło się natomiast chwilowe zdziwienie i zakłopotanie. Ogier przez krótką chwilę przyglądał się White, z lekko otwartym pyszczkiem, nie wiedząc czy powinien coś powiedzieć czy może coś zrobić. Taka sytuacja była dla niego nowością, lecz nie chodziło o to przez co przechodziła klacz. Młodzikowi raz czy dwa także zdarzyło się przesadzić z alkoholem, nowością dla niego było jednak to że jest świadkiem jak męczy się druga osoba i nie miał bladego pojęcia co zrobić.
Skoro nie wiedział co powinien zrobić to nie zrobił nic, jednak siedział dalej obok niej gdyż czuł ze zostawienie jej samej w takiej chwili będzie nie w porządku. Rozejrzał się on po obozie, który już był niemal pusty. Iron gdzieś czmychnęła zostawiając Rain samą pod wozem. Zebra wróciła jeszcze wzrokiem na białą klacz zajętą obdarowywania wiadra. Cóż, mogłem się tego spodziewać, Dobrze że nie zwymiotowała na mnie, miałbym przez to trochę kłopotu... Młodzik jednak szybko urwał tą myśl i się za nią skarcił.
Xander przyglądał się czasem to ognisku a czasem ciemniejącemu niebu, w pewnym momencie całkiem zatrzymał swój wzrok na chmurach. Zostanę z nimi do następnego wieczoru i wtedy zastanowię się czy będę chciał z nimi zostać na dłużej. Ale na pewno dziś nie zasnę, żadnemu z nich nie ufam na tyle by przy nich spać, w końcu tak łatwo jest zakończyć czyjeś życie gdy śpi. Ech, brakuje mi tych nocy gdy spaliśmy razem z Shadow nie przejmując się tym co przyniesie jutro. Chyba zaparzę sobie kawe by mieć energie w nocy. Młodzik pogmerał trochę w swoich jukach i wyjął z nich: starą przypaloną puszkę ale w dobrym stanie z doczepionym do niej drutem zamiast ucha, butelkę wody i pojemnik z ziarnami kawy.
Jedyną osobą w pobliżu na którą musiał uważać w tej chwili była Rain, więc często zerkał w jej stronę podczas przygotowań. Wziął kilka ziaren kawy i zaczął je przeżuwać równocześnie nalewając wody do puszki. Kiedy ziarna zamieniły się w mączystą papkę wypluł ją do wnętrza puszki z wodą, po czym puszkę postawił w ognisku tak by się nie nagrzewało od niej ucho i czekał.
Po chwili młodzik usłyszał za sobą wolne kroki, więc odwrócił głowę by sprawdzić kto to. Był to Sharp. Jego twarz nie mająca jakiegoś specjalnego wyrazu była dla zebry zastanawiająca. Po chwili krótko rzucił; -Rusty. Pilnuj jej tu, żeby sobie czegoś nie zrobiła. -Xander nie odpowiedział na to w żaden sposób tylko wrócił do swojego poprzedniego zajęcia, wpatrywania się w grzejącą się puszkę. Nie odczuł słów jasnobrązowego ogiera jako prośby lecz raczej jako polecenie. Rozkazywać możesz innym ale nie mnie. Wiązało się to z tym że wcześniej gdy dostał jakieś polecenie i je wykonał, zleceniodawca starał się go sprzątnąć. Miał jednak nadzieje że z tym jednorożcem będzie inaczej. Dlatego zareagował jedynie we własnych myślach.
Udając brak zainteresowania tym co się wokół niego dzieje obserwował kątem oka co robią inni. Czyli nasz brązowy "kolega" zabiera się za dowodzenie... Moment później wewnątrz obozu została tylko zebra i biała fontanna wiaderkowa, gdyż i Sharp i Rain, poszli czegoś, bądź kogoś szukać. Nie minęło wiele czasu jak przy ognisku usiadł bury mruczek z harmonijką (aka Iron), a nieco później doszła mobilna wieżyczka strażnicza (aka Rain). Na koniec pojawił się Sharp prowadzący dwójkę najemników.
Xander czół na sobie zimne podejrzliwe spojrzenia jakie rzucał starszy ogier. Odwdzięczył mu się podobnym zimnym lecz nie podejrzliwym spojrzeniem. Potem pobieżnie zmierzył Cale'a który stał za nim i zwrócił wzrok na Sharpa który zaczął przedstawiać swój plan. Młodzik nie miał zamiaru się wypowiadać, jako iż żadne z wymienionych przez jednorożca zadań go nie dotyczyło, jedynie kiwną głową. Dopiero po chwili przypomniał sobie urywki przesłuchania które podsłuchał. Tia, tylko zapomniałeś dodać że następna osada może być zajęta przez bandytów... Nie chciał jednak się odzywać, ale także nie uśmiechała mu się wizja walki z bliżej nieokreślonym wrogiem. Będę musiał potem złapać Blue i dokładnie z nią omówić to co tam usłyszała od tego jeńca. Pozostało mu już jedynie obserwować dalszy rozwój wypadków.
Skoro nie wiedział co powinien zrobić to nie zrobił nic, jednak siedział dalej obok niej gdyż czuł ze zostawienie jej samej w takiej chwili będzie nie w porządku. Rozejrzał się on po obozie, który już był niemal pusty. Iron gdzieś czmychnęła zostawiając Rain samą pod wozem. Zebra wróciła jeszcze wzrokiem na białą klacz zajętą obdarowywania wiadra. Cóż, mogłem się tego spodziewać, Dobrze że nie zwymiotowała na mnie, miałbym przez to trochę kłopotu... Młodzik jednak szybko urwał tą myśl i się za nią skarcił.
Xander przyglądał się czasem to ognisku a czasem ciemniejącemu niebu, w pewnym momencie całkiem zatrzymał swój wzrok na chmurach. Zostanę z nimi do następnego wieczoru i wtedy zastanowię się czy będę chciał z nimi zostać na dłużej. Ale na pewno dziś nie zasnę, żadnemu z nich nie ufam na tyle by przy nich spać, w końcu tak łatwo jest zakończyć czyjeś życie gdy śpi. Ech, brakuje mi tych nocy gdy spaliśmy razem z Shadow nie przejmując się tym co przyniesie jutro. Chyba zaparzę sobie kawe by mieć energie w nocy. Młodzik pogmerał trochę w swoich jukach i wyjął z nich: starą przypaloną puszkę ale w dobrym stanie z doczepionym do niej drutem zamiast ucha, butelkę wody i pojemnik z ziarnami kawy.
Jedyną osobą w pobliżu na którą musiał uważać w tej chwili była Rain, więc często zerkał w jej stronę podczas przygotowań. Wziął kilka ziaren kawy i zaczął je przeżuwać równocześnie nalewając wody do puszki. Kiedy ziarna zamieniły się w mączystą papkę wypluł ją do wnętrza puszki z wodą, po czym puszkę postawił w ognisku tak by się nie nagrzewało od niej ucho i czekał.
Po chwili młodzik usłyszał za sobą wolne kroki, więc odwrócił głowę by sprawdzić kto to. Był to Sharp. Jego twarz nie mająca jakiegoś specjalnego wyrazu była dla zebry zastanawiająca. Po chwili krótko rzucił; -Rusty. Pilnuj jej tu, żeby sobie czegoś nie zrobiła. -Xander nie odpowiedział na to w żaden sposób tylko wrócił do swojego poprzedniego zajęcia, wpatrywania się w grzejącą się puszkę. Nie odczuł słów jasnobrązowego ogiera jako prośby lecz raczej jako polecenie. Rozkazywać możesz innym ale nie mnie. Wiązało się to z tym że wcześniej gdy dostał jakieś polecenie i je wykonał, zleceniodawca starał się go sprzątnąć. Miał jednak nadzieje że z tym jednorożcem będzie inaczej. Dlatego zareagował jedynie we własnych myślach.
Udając brak zainteresowania tym co się wokół niego dzieje obserwował kątem oka co robią inni. Czyli nasz brązowy "kolega" zabiera się za dowodzenie... Moment później wewnątrz obozu została tylko zebra i biała fontanna wiaderkowa, gdyż i Sharp i Rain, poszli czegoś, bądź kogoś szukać. Nie minęło wiele czasu jak przy ognisku usiadł bury mruczek z harmonijką (aka Iron), a nieco później doszła mobilna wieżyczka strażnicza (aka Rain). Na koniec pojawił się Sharp prowadzący dwójkę najemników.
Xander czół na sobie zimne podejrzliwe spojrzenia jakie rzucał starszy ogier. Odwdzięczył mu się podobnym zimnym lecz nie podejrzliwym spojrzeniem. Potem pobieżnie zmierzył Cale'a który stał za nim i zwrócił wzrok na Sharpa który zaczął przedstawiać swój plan. Młodzik nie miał zamiaru się wypowiadać, jako iż żadne z wymienionych przez jednorożca zadań go nie dotyczyło, jedynie kiwną głową. Dopiero po chwili przypomniał sobie urywki przesłuchania które podsłuchał. Tia, tylko zapomniałeś dodać że następna osada może być zajęta przez bandytów... Nie chciał jednak się odzywać, ale także nie uśmiechała mu się wizja walki z bliżej nieokreślonym wrogiem. Będę musiał potem złapać Blue i dokładnie z nią omówić to co tam usłyszała od tego jeńca. Pozostało mu już jedynie obserwować dalszy rozwój wypadków.