24-01-2014, 17:17
Star nie była może jakoś straszliwie rozzłoszczona, a raczej poirytowana całą zaistniałą sytuacją. Po prawdzie nie była też jakimś przesadnym czyściochem. Zdarzyło jej się już wcześniej nie raz pobrudzić czymś, co śmierdziało zdecydowanie gorzej niż wymiociny. Jednak klacz zazwyczaj utrzymywała jak na pustkowia, wysokie standardy i szybko doprowadzała się do swojego najbardziej umiłowanego stanu, gdy tylko było to możliwe. Szarawej trochę udało się nadepnąć na ogon Starweave, ale już pierwsze jej słowa znacznie załagodziły sytuację.
- Star... ja przepraszam - powiedziała cicho, kładąc po sobie uszy. Odkaszlnęła raz czy dwa, a następnie kontynuowała. - Nie chciałam cię... no wiesz. Był to przypadek, a one zdarzają się często... prawda? - wymusiła uśmiech. – ”Za często White. Zdecydowanie za często.” Pomyślała Star, choć wszystko to jak najbardziej mieściło się w „granicach normy” Pustkowi. Poirytowane spojrzenie miało być wszystkim na co mogła liczyć White. Jednak ciemnogranatowa zważywszy na to z kim miała odczynienia, postanowiła okazać trochę serca, stawiając uszy z powrotem do pozycji wyjściowej.
- No dobrze już dobrze. Przecież wiem, że nie zrobiłaś tego specjalnie. – Powiedziana Star, poprzedzając swoje zdanie przygnębionym westchnięciem. – Będziesz jeszcze wymiotować? Powiedz śmiało nie musisz się wstydzi... – Uwaga atramentowej klaczy przeniosła się na poczynania Blue. Star zdała sobie sprawę, że tamta chciała pomóc i już wcześniej zaczęła ją czyścić, na co Star z początku nie zareagowała w żaden sposób. Jednak dopiero teraz miała ona okazję lepiej przyjrzeć się temu, co dokładnie robiła niebieska klacz.
- Blue nie tak. – półkrzykiem oznajmiła Star. – Nie tak, bo tak tylko mi to wcierasz coraz głębiej tą szmatką. Daj mi wodę, szybko, zanim zaschnie. – Skończyła mówić, skupiając się na lewitowanej przez Blue butelce z wodą. Otoczyła ją swoją magią, próbując delikatnie ją lewitować i tym samym przejąć butelkę. Nie chciała tego zrobić w sposób siłowy, a jedynie umożliwić sobie natychmiastowe przechwycenie obiektu, kiedy tylko magia niebieskiego jednorożca zostawi go w spokoju.
Niestety koncentracja Starweave niekiedy pozostawiała wiele do życzenia, a w sytuacjach takich jak ta, tylko dodatkowo się pogarszała. Starweave skupiając się na butelce, poczuła znaczący spadek wysiłku magicznego. Uczucie nieco podobne do strącenie ciężkiego tobołu z grzbietu. Skutkowało to tym, że White która wcześniej była częściowo unieruchomiona w polu telekinetycznym, teraz była całkowicie wolna.
- Star... ja przepraszam - powiedziała cicho, kładąc po sobie uszy. Odkaszlnęła raz czy dwa, a następnie kontynuowała. - Nie chciałam cię... no wiesz. Był to przypadek, a one zdarzają się często... prawda? - wymusiła uśmiech. – ”Za często White. Zdecydowanie za często.” Pomyślała Star, choć wszystko to jak najbardziej mieściło się w „granicach normy” Pustkowi. Poirytowane spojrzenie miało być wszystkim na co mogła liczyć White. Jednak ciemnogranatowa zważywszy na to z kim miała odczynienia, postanowiła okazać trochę serca, stawiając uszy z powrotem do pozycji wyjściowej.
- No dobrze już dobrze. Przecież wiem, że nie zrobiłaś tego specjalnie. – Powiedziana Star, poprzedzając swoje zdanie przygnębionym westchnięciem. – Będziesz jeszcze wymiotować? Powiedz śmiało nie musisz się wstydzi... – Uwaga atramentowej klaczy przeniosła się na poczynania Blue. Star zdała sobie sprawę, że tamta chciała pomóc i już wcześniej zaczęła ją czyścić, na co Star z początku nie zareagowała w żaden sposób. Jednak dopiero teraz miała ona okazję lepiej przyjrzeć się temu, co dokładnie robiła niebieska klacz.
- Blue nie tak. – półkrzykiem oznajmiła Star. – Nie tak, bo tak tylko mi to wcierasz coraz głębiej tą szmatką. Daj mi wodę, szybko, zanim zaschnie. – Skończyła mówić, skupiając się na lewitowanej przez Blue butelce z wodą. Otoczyła ją swoją magią, próbując delikatnie ją lewitować i tym samym przejąć butelkę. Nie chciała tego zrobić w sposób siłowy, a jedynie umożliwić sobie natychmiastowe przechwycenie obiektu, kiedy tylko magia niebieskiego jednorożca zostawi go w spokoju.
Niestety koncentracja Starweave niekiedy pozostawiała wiele do życzenia, a w sytuacjach takich jak ta, tylko dodatkowo się pogarszała. Starweave skupiając się na butelce, poczuła znaczący spadek wysiłku magicznego. Uczucie nieco podobne do strącenie ciężkiego tobołu z grzbietu. Skutkowało to tym, że White która wcześniej była częściowo unieruchomiona w polu telekinetycznym, teraz była całkowicie wolna.