30-01-2014, 14:59
Rain ruszyła powoli i spokojnie celem rozprostowania sobie nóg. Nie chciała oddalać się od włazu, który dziwnym trafem nie emitował żadnego światła i mógł być cholernie trudny do zauważenia po ciemku. Parę razy potknęła się o kamienie, gałęzie czy inne śmieci leżące na pustyni, ale udało się jej uniknąć wyrżnięcia szczęką o powierzchnię pustyni. W pobliżu nie mogła zauważyć nic wartego uwagi, ale mogło to mieć jakiś związek z faktem, że nie mogła widzieć nic znajdującego się od niej dalej niż jakieś półtora metra.
Sharp wysłuchał odpowiedzi Iron. Nie mógł do końca ukryć ulgi, że klacz się "ustabilizowała", jak to sama określiła... jak i zdenerwowania, że żaden z kodów nie działa. Wydawałoby się, że efekty alarmu zostałyby wyłączone wraz z pierwszym kodem... ale nie, nie mogli mieć tyle szczęścia. Ogier westchnął i pokręcił głową. Spojrzał z powrotem na klacz, jeszcze raz zerkając na ścianę koło drzwi do sypialni, ale nie zatrzymując tam wzroku. Nie wiedział, jakim cudem zauważył tę klapkę. Nawet patrząc prosto na nią, ledwie ją widział. Nie mógł jednakowoż się w to miejsce wpatrywać: nie uszło by to uwadze Iron, a wolałby sam dokonać wstępnej inspekcji tego tajemniczego urządzenia, zamiast zostawiać to klaczy.
Medyk spojrzał w nieokreśloną przestrzeń za Iron, rozważając opcje. Był jednorożcem, a ona kucem ziemnym. Można było to jakoś rozegrać. Wyglądało na to, że nie znała dokładnie poziomu jego umiejętności magicznych. Mogła sądzić, że potrafi rzeczy, o których nie miał pojęcia, wnioskując po tym, co wcześniej powiedziała. Ta, to mogło zadziałać... Zwłaszcza, że właśnie spytała się go o możliwe opcje.
- Hmmm... Musimy znaleźć tę kartę z kodami, albo już tu zostaniemy. Te dwie ukryły ją przed Emeraldem. Obstawiam, że jest albo w łazience, albo w kuchni - kucyk mówił głośno, ale częściowo do siebie. Przerwał na chwilkę i zwrócił wzrok prosto na klacz - Sugerowałbym, żebyś ty poszła szukać tej karty... Ja tu zostanę na razie. Coś jest nie tak z tym pomieszczeniem. Może po przeskanowaniu magicznym coś się ujawni, ale do tego potrzebuję trochę czasu i spokoju - skończył mówić, tym samym przedstawiając jedyny plan, jaki aktualnie mieli. Bo wyglądało na to, że jego nie do końca stabilnej towarzyszce skończyły się pomysły.
Skanowanie magiczne nie było żadnym kłamstwem. On sam to potrafił robić tylko dla istot żywych, ale były kuce, które robiły to dla maszyn, pomieszczeń czy nawet całych pięter na raz. Faktycznie wymagało to chwilki, ale krótszej, niż wynikało to z jego wypowiedzi. A Iron nie mogła wiedzieć, czy akurat to zaklęcie ogier zna. Można by było powiedzieć, że dokonana została zbrodnia doskonała, gdyby nie mały fakt, że nie było żadnej zbrodni, a jedynie małe kłamstwo. Którego jedynym celem było kupienie medykowi kilku minut czasu samemu w tej garderobie.
Po prawdzie nie było to nawet kłamstwo. W końcu będzie dokładnie sprawdzał pomieszczenie. Tylko nie za pomocą magii, a bardziej fizycznymi metodami, jak oczy czy kopyta.
Sharp wysłuchał odpowiedzi Iron. Nie mógł do końca ukryć ulgi, że klacz się "ustabilizowała", jak to sama określiła... jak i zdenerwowania, że żaden z kodów nie działa. Wydawałoby się, że efekty alarmu zostałyby wyłączone wraz z pierwszym kodem... ale nie, nie mogli mieć tyle szczęścia. Ogier westchnął i pokręcił głową. Spojrzał z powrotem na klacz, jeszcze raz zerkając na ścianę koło drzwi do sypialni, ale nie zatrzymując tam wzroku. Nie wiedział, jakim cudem zauważył tę klapkę. Nawet patrząc prosto na nią, ledwie ją widział. Nie mógł jednakowoż się w to miejsce wpatrywać: nie uszło by to uwadze Iron, a wolałby sam dokonać wstępnej inspekcji tego tajemniczego urządzenia, zamiast zostawiać to klaczy.
Medyk spojrzał w nieokreśloną przestrzeń za Iron, rozważając opcje. Był jednorożcem, a ona kucem ziemnym. Można było to jakoś rozegrać. Wyglądało na to, że nie znała dokładnie poziomu jego umiejętności magicznych. Mogła sądzić, że potrafi rzeczy, o których nie miał pojęcia, wnioskując po tym, co wcześniej powiedziała. Ta, to mogło zadziałać... Zwłaszcza, że właśnie spytała się go o możliwe opcje.
- Hmmm... Musimy znaleźć tę kartę z kodami, albo już tu zostaniemy. Te dwie ukryły ją przed Emeraldem. Obstawiam, że jest albo w łazience, albo w kuchni - kucyk mówił głośno, ale częściowo do siebie. Przerwał na chwilkę i zwrócił wzrok prosto na klacz - Sugerowałbym, żebyś ty poszła szukać tej karty... Ja tu zostanę na razie. Coś jest nie tak z tym pomieszczeniem. Może po przeskanowaniu magicznym coś się ujawni, ale do tego potrzebuję trochę czasu i spokoju - skończył mówić, tym samym przedstawiając jedyny plan, jaki aktualnie mieli. Bo wyglądało na to, że jego nie do końca stabilnej towarzyszce skończyły się pomysły.
Skanowanie magiczne nie było żadnym kłamstwem. On sam to potrafił robić tylko dla istot żywych, ale były kuce, które robiły to dla maszyn, pomieszczeń czy nawet całych pięter na raz. Faktycznie wymagało to chwilki, ale krótszej, niż wynikało to z jego wypowiedzi. A Iron nie mogła wiedzieć, czy akurat to zaklęcie ogier zna. Można by było powiedzieć, że dokonana została zbrodnia doskonała, gdyby nie mały fakt, że nie było żadnej zbrodni, a jedynie małe kłamstwo. Którego jedynym celem było kupienie medykowi kilku minut czasu samemu w tej garderobie.
Po prawdzie nie było to nawet kłamstwo. W końcu będzie dokładnie sprawdzał pomieszczenie. Tylko nie za pomocą magii, a bardziej fizycznymi metodami, jak oczy czy kopyta.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.