Pustkowia Equestrii

[MarkJaw]

Było widać że jej wypowiedź zdecydowanie wpłynęła na Star. Trwało to chwilę zanim jej towarzyszka się odezwała a Blue mogła tylko zgadywać co w tym momencie działo się w głowie tamtej. W końcu Star zaczęła mówić o tym jak jakakolwiek walka w Fillydelphi nie ma sensu. Jak pobyt tam zawsze kończy się śmiercią. Blue wiedziała, że tamta się myli, w końcu sam była dowodem na to, że da się to przeżyć i miał zamiar tamtą wyprowadzić z tego błędu. Opuszczając głowę zastanawiała się, jak najlepiej jej o tym powiedzieć. W końcu po chwili rozmyślania się odezwała.

- Mylisz się. Ta walka ma sens. Praca tam jest potwornym wyrokiem, ale nie jest to wyrok dożywotni. - podnosząc głowę z powrotem do góry, po raz kolejny skierowała swój wzrok na drugą klacz - Uważasz, że z Fillydelphi nie ma wyjścia, budujesz swoje zdanie na temat tego miasta na legendach i plotkach je otaczających. Myślisz, że jak już tam trafisz to jest to koniec. Może kiedyś to było prawdą, może zanim do tego miasta trafił RedEye mogła tak być. Ale od czasu jak on tam przeją władze wiele się zmieniło.

- Na pustkowiach są kuce które opuściły to miasto. Wymagało to od nich wiele czasu i wielu poświęceń. Musieli oni w tym czasie dać z siebie wszystko. Osiągali oni kres swojej wytrzymałości fizycznej i psychicznej dążąc do tego. Wielu tego nie wytrzymywało, podawało się. Lecz ci co się nie podali, w końcu odzyskiwali to co im odebrano, wydostawali się z piekła. Ja spotkałam kogoś kto przez to przeszedł. Takie kuce żyją wśród nas starając się prowadzić w miarę normalne życie. Powoli leczą one rany powstałe za murami, pomału te zakażone rany zdrowieją i pozostawiają po sobie tylko i wyłącznie blizny. A możliwe jest dzięki czemuś co wynoszą one ze sobą z tego miasta. Umiejętność współpracy i zaufania innym.

Odrywając swój wzrok o tamtej, spojrzała się ona na White która cały czas się znajdowała przy nich. Widok tej pianej i zdecydowanie zagubionej klaczy podsuną jej pomysł jak kontynuować swoją wypowiedź. Opuszczając swoją głowę w dół spojrzała się na PipBucka na swojej nodze.

- One opuszczając to miasto są prawie tak same jak kuce co wychodzą ze stajni. Nie wiedzą one nic o tym jak świat na zewnątrz działa. Jedną z pierwszą rzeczą jaką one starają się osiągnąć gdy już znajdą się one na pustkowiach, jest właśnie znalezienie kogoś kto im pomoże, wytłumaczy na czym polega życie na zewnątrz. Pomoże odnaleźć miejsce dla siebie w tym wszystkim. Pomagają one sobie nawzajem, pilnują się nawzajem i dbają o siebie. Po jakimś czasie takie kuce żyją jak każdy inny, a jedyna rzeczą jaka im przypomina o piekle jaki przeszli są tylko i wyłącznie blizny po starych ranach.

Blue zdecydowanie miała dość tej rozmowy, czułą się w jej trakcie jak by ktoś rozdrapywał ledwo co zagojone rany. Za dużo wspomnień, za dużo rzeczy o których chciała ona zapomnieć.

< Karny Spike za najbardziej chujową odpiskę w historii tej sesji >