Pustkowia Equestrii

[MarkJaw]

Blue szła za Xanderem słuchając wszystkiego co on mówił z uwagą. Wiedział że nie miał on łatwo w życiu, ale nie wiedziała za to że jest on chodzącym kłębkiem problemów psychicznych. Problemów psychicznych które nie powstały bez powodu. Na dobrą sprawę wszystkim pustkowia dokopują i każdy ma trochę swoich problemów ze stanem sufitu. Ale zebra w Equestrii to już całkiem inna rozmowa. Ktoś taki nie mógł liczyć na nic na pustkowiach. Był wyrzutkiem wśród wyrzutków. Zawsze sam. Blue szła za nim powoli zastanawiając się jak do tego podejść. W końcu postanowiła że dobrym początkiem będzie wytłumaczenie mu dlaczego jej podejście do niego się tak różni od innych, a potem już jakoś dalej pójdzie.

- Dlaczego ze spokojem przyjęłam informacje o tym kim jesteś? Dlaczego mam ochotę ci tłumaczyć kim jestem? Bo może wiem jak to jest się ukrywać przed wszystkimi. Jak to jest nie móc powiedzieć prawdy o sobie innym. Wiesz co zrobił pierwszy kuc któremu powiedziałam prawdę o sobie? Spróbował mnie zabić we śnie. Drugi nie był lepszy. Od tamtej pory ukrywam prawdę przed prawie wszystkimi.

- Ale takie ukrywanie się przed światem nie jest łatwe, i w twoim przypadku jest to zdecydowanie cięższe niż w moim. Nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić jak dużo pracy i wyrzeczeń musiałeś w to włożyć żeby aż tak daleko dotrzeć w jednym kawałku.

- Ale też wiem, że takie ukrywanie się nie jest zdrowe. Tu nie ma różnicy, zebra czy kuc, my jesteśmy zwierzętami stadnymi, potrzebujemy innych w życiu. Ja nigdy nie przestałam szukać przyjaźni na pustkowiach, i w tym momencie mogę się pochwalić dwójką bardzo dobrych którzy byli w stanie zaakceptować mnie bez względu na to kim jestem. I ty też masz na to szanse, po prostu musisz uwierzyć że nie wszyscy na tych zasranych pustkowiach życzą ci źle, a po jakimś czasie może się okazać, że już nie jesteś sam. Po prostu jeszcze nie spotkałeś odpowiednich osób. Czasem trzeba zaryzykować i spróbować się otworzyć przed innymi, a może następnym razem będzie inaczej.

- Mówisz że nie będę ci w stanie pomóc, i pewnie masz rację. Nie potrafię zmienić przeszłości, nie potrafię także wskrzeszać zmarłych, chodź sama bardzo bym tego chciała, nie tylko ty straciłeś bliskich. Ale na pewno są jakieś rzeczy w których chodź trochę będę pomocna, dużo nie wymagam. Chcę tylko żebyś poświęcił mi chwile czasu na rozmowę.