28-02-2014, 23:54
Iron siedziała na dupie, czekając na konstruktywną krytykę ze strony Sharpa. Wiedziała iż będzie on trochę niezadowolony. Spodziewała się, że medyk zbeszta ją odrobinę i następnie grzecznie wlezie do wody. Dając tym samym możliwość patrzenia popielatej, jak papra się on w starej, zakiśniętej, sztucznie wytworzonej sadzawce. Ten jednak trochę ją zaskoczył.
- Po drugie, chyba zapominasz, czym jest łańcuch dowodzenia. Przypomnę ci: to łańcuch, który wezmę i będę nim bił póki nie zrozumiesz, kto tu kurwa dowodzi. Tak więc do roboty i napraw co spierdoliłaś, bo gdyby nie ty i twoja głupota, to w ogóle nie musielibyśmy tu być. –
Iron ze spokojem wysłuchała jego „Po pierwsze” intensywnie wpatrując się w taflę wody. Było nawet w tym trochę racji z czego musiała ona zdawać sobie sprawę. ”No ale czy to moja kurwa wina, że się nie zmieściła?” Pomyślała z irytacją. ”Poza tym nikt nie kazał ci tu przyleźć. Co do cholery nie było innych ochotników?” Myśl ta nieco ją uderzyła. Podobnie zresztą jak słynne „Po drugie” będące wstępem do drugiej, wypowiedzianej przez jasnobrązowego ogiera kwestii. Słysząc o łańcuchu Iron zachichotała lekko, odrzucając przy tym głowę do tyłu i wydając na koniec ciężkie, pełne irytacji westchnienie.
Od razu gdy tylko medyk przestał mówić, ta gwałtownie zerwała się na równe nogi, podchodząc do niego blisko, bardzo blisko. Iron stanęła na wprost Sharpa patrząc mu prosto w oczy. Jej pyszczek był zaledwie parę centymetrów on jego własnego, tak, że ogier mógł czuć jej oddech na swoim nosie. Popielate dosłownie przewiercała go swoim spojrzeniem, a z samej jej twarzy nie dało się wyczytać zupełnie nic. Nie zdradzały ją nawet uszy, które przez cały ten czas ani odrobinę nie drgnęły. Stałą tak jak sopel lodu, będąc dla Sharpa jedną wielką niewiadomą.
”Takie gówno i jeszcze mi miało czelność dwie spinki zabrać.” Pomyślała klacz od razu zabierając się za usunięcie pokrywy. Mimo utraty spinek podeszła do tego entuzjastycznie. Lecz gdy tylko oświetliła ona wnętrze skrzynki, jej pyszczek przybrał bolesny wyraz, a ona sama odwróciła głowę aby nie patrzeć co jest w środku. Innymi słowy zachowała się tak, jakby zobaczyła wewnątrz skrzynki jakieś stare rozkładające się zwłoki.
- No i gówno. Oczywiście, że gówno musi być. – Fuknęła niezadowolona pod nosem, chwytając skrzynkę w pole telekinetyczne i kierując się z nią z powrotem do wnętrza obozu. Dopiero w połowie drogi wpadła ona na pomysł, aby nie wysilać się aż tak mocno. Położyła skrzynkę na swoim grzbiecie, samą telekinezą dbając tylko oto, aby się nie przechyliła na jedną ze stron. Ze względu na to, że była jednoróżką, ciężko było powiedzieć czy było to dla niej lepsze rozwiązanie.
Klacz do dreptała w końcu do ogniska, kładąc skrzynkę na ziemi w pewnej bezpiecznej odległości. Przez cały ten czas byłą tam oczywiście pijana White, która w dalszym ciągu próbowała grać na swojej lutni. Powoli zaczynało to już Star nieco irytować. Nie zważając na brudno białą klacz, skierowała się ona w kierunku wozu medycznego z zamiarem zajrzenia do środka. ”Ciekawe czy tamta bida jeszcze tam jest, czy może już się wymknął cichaczem. A może czegoś potrzebuję? Ktoś powinien się tym zainteresować.” Pomyślała Starweave wsadzając głowę do wnętrza wozu.
- Po drugie, chyba zapominasz, czym jest łańcuch dowodzenia. Przypomnę ci: to łańcuch, który wezmę i będę nim bił póki nie zrozumiesz, kto tu kurwa dowodzi. Tak więc do roboty i napraw co spierdoliłaś, bo gdyby nie ty i twoja głupota, to w ogóle nie musielibyśmy tu być. –
Iron ze spokojem wysłuchała jego „Po pierwsze” intensywnie wpatrując się w taflę wody. Było nawet w tym trochę racji z czego musiała ona zdawać sobie sprawę. ”No ale czy to moja kurwa wina, że się nie zmieściła?” Pomyślała z irytacją. ”Poza tym nikt nie kazał ci tu przyleźć. Co do cholery nie było innych ochotników?” Myśl ta nieco ją uderzyła. Podobnie zresztą jak słynne „Po drugie” będące wstępem do drugiej, wypowiedzianej przez jasnobrązowego ogiera kwestii. Słysząc o łańcuchu Iron zachichotała lekko, odrzucając przy tym głowę do tyłu i wydając na koniec ciężkie, pełne irytacji westchnienie.
Od razu gdy tylko medyk przestał mówić, ta gwałtownie zerwała się na równe nogi, podchodząc do niego blisko, bardzo blisko. Iron stanęła na wprost Sharpa patrząc mu prosto w oczy. Jej pyszczek był zaledwie parę centymetrów on jego własnego, tak, że ogier mógł czuć jej oddech na swoim nosie. Popielate dosłownie przewiercała go swoim spojrzeniem, a z samej jej twarzy nie dało się wyczytać zupełnie nic. Nie zdradzały ją nawet uszy, które przez cały ten czas ani odrobinę nie drgnęły. Stałą tak jak sopel lodu, będąc dla Sharpa jedną wielką niewiadomą.
![[+]](/images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler”Takie gówno i jeszcze mi miało czelność dwie spinki zabrać.” Pomyślała klacz od razu zabierając się za usunięcie pokrywy. Mimo utraty spinek podeszła do tego entuzjastycznie. Lecz gdy tylko oświetliła ona wnętrze skrzynki, jej pyszczek przybrał bolesny wyraz, a ona sama odwróciła głowę aby nie patrzeć co jest w środku. Innymi słowy zachowała się tak, jakby zobaczyła wewnątrz skrzynki jakieś stare rozkładające się zwłoki.
- No i gówno. Oczywiście, że gówno musi być. – Fuknęła niezadowolona pod nosem, chwytając skrzynkę w pole telekinetyczne i kierując się z nią z powrotem do wnętrza obozu. Dopiero w połowie drogi wpadła ona na pomysł, aby nie wysilać się aż tak mocno. Położyła skrzynkę na swoim grzbiecie, samą telekinezą dbając tylko oto, aby się nie przechyliła na jedną ze stron. Ze względu na to, że była jednoróżką, ciężko było powiedzieć czy było to dla niej lepsze rozwiązanie.
Klacz do dreptała w końcu do ogniska, kładąc skrzynkę na ziemi w pewnej bezpiecznej odległości. Przez cały ten czas byłą tam oczywiście pijana White, która w dalszym ciągu próbowała grać na swojej lutni. Powoli zaczynało to już Star nieco irytować. Nie zważając na brudno białą klacz, skierowała się ona w kierunku wozu medycznego z zamiarem zajrzenia do środka. ”Ciekawe czy tamta bida jeszcze tam jest, czy może już się wymknął cichaczem. A może czegoś potrzebuję? Ktoś powinien się tym zainteresować.” Pomyślała Starweave wsadzając głowę do wnętrza wozu.