Pustkowia Equestrii

[Kingofhills]

Musiało być coś szczęśliwego w fakcie, iż Rainfall trafiła akurat do takiego wozu, który był pusty. W każdym razie, przybywszy pod sam wagon wskoczyła szybko na niego, krótko czekając na Iron. Ta weszła zaraz po niej. W środku było sucho i ciepło - warunki optymalne do robienia czegokolwiek, co nie wymagało wielkiego wysiłku fizycznego.

Jako, że żadnego wysiłku w planach nie było, klacz westchnęła krótko, odwracając się do Iron. - Nie wiem, czy było warto... mam nadzieję, że tak - stwierdziła prosto, zerkając na juki popielatej. - Nie wiem też, jak masz zamiar podzielić zdobycz między nas i czy planujesz trochę tych rzeczy dać reszcie z obozu, czymkolwiek one są... - kontynuowała. - W każdym razie ja idę zaraz choć trochę się przespać, by być żywą podczas warty... - tu mała przerwa na ziewnięcie. Ekscytujący dzień, nie ma co. - A zanim się to stanie, chciałabym zobaczyć, co takiego tam znalazłaś.

Monolog okazał się nieco dłuższy, niż Rain przypuszczała, że będzie. Miało być krótko, treściwie i logicznie, a wyszło z tego... coś. Coś, czego zmęczony wysiłkiem umysłowo-fizycznym mózg nie mógł w tej chwili nawet nazwać. Ciemnoniebieska zaraz po zakończeniu jęła szukać sobie w miarę wygodnego miejsca na rozklekotanym wozie, co graniczyło niemalże z cudem. No, przynajmniej stoi na czterech kółkach i ma się dobrze, pomyślała za to właścicielka "Potworka", kładąc się przy jednej ze skrzynek. Jak dobrze pójdzie, to okaże się, że Iron znalazła coś dobrego, może nawet świeżego, do żarcia. Albo do picia. Albo...