08-05-2013, 21:02
W tym samym momencie kiedy Iron rzuciła się na Starweave, ta chciała coś powiedzieć, ale już się nie dało. Jej usta zostały „zakneblowane”, a jej ciało sparaliżowane uczuciem obecności drugiej klaczy. Minęło naprawdę dużo czasu, od kiedy Jednoróżka poczuła taki rodzaj obecności innego kucyka. Trwała tak przez kilka chwil, pochłonięta przez burze emocji.
W końcu zdrowy rozsądek przebił się na wierzch. „Ale ja przecież ledwie co ją znam, a w dodatku nie tutaj, nie teraz i...” Już miała odepchnąć popielatą klacz, gdy ta jednak ją uprzedziła i sama przerwała pocałunek, po czym przyległa do jej ciała. Iron tuliła się do Starweave, która została zalana kolejna falą wrażeń oraz myśli. ”Ale...kurwa mać.”
Jednoróżka doczekała się własnej bitwy wewnątrz swojego umysłu. Zdała sobie sprawę, że Iron przejrzała ją na wylot i mogła by to wykorzystać, w razie niezadowolenia. Poza tym dała jej czasopisma, ma jej broń i… było jej tak dobrze.
Starweave znalazła się w kropce. Miała spędzić noc, z napaloną klaczą w jednym wozie. To nie była dla niej żadna tragedia, tyle tylko że nie wiedziała jak daleko będzie chciała posunąć się popielata. Wraz z tym jak całkowicie straciła koncentrację, jej zaklęcie światła już dawno wygasło, pogrążając obie klacze w półmroku. W końcu odwzajemniła przytulasa, gładząc wolnym kopytem popielatą po grzywie. Chwile potem zbliżyła swój pyszczek do jej ucha, wyszeptując słowa do środka.
-Daj spokój Iron, tu nie ma warunków, chodźmy lepiej spać. - Starweave szczerze wątpiła, by klacz się chodź trochę opamiętała, no ale musiała coś powiedzieć.
W końcu zdrowy rozsądek przebił się na wierzch. „Ale ja przecież ledwie co ją znam, a w dodatku nie tutaj, nie teraz i...” Już miała odepchnąć popielatą klacz, gdy ta jednak ją uprzedziła i sama przerwała pocałunek, po czym przyległa do jej ciała. Iron tuliła się do Starweave, która została zalana kolejna falą wrażeń oraz myśli. ”Ale...kurwa mać.”
Jednoróżka doczekała się własnej bitwy wewnątrz swojego umysłu. Zdała sobie sprawę, że Iron przejrzała ją na wylot i mogła by to wykorzystać, w razie niezadowolenia. Poza tym dała jej czasopisma, ma jej broń i… było jej tak dobrze.
Starweave znalazła się w kropce. Miała spędzić noc, z napaloną klaczą w jednym wozie. To nie była dla niej żadna tragedia, tyle tylko że nie wiedziała jak daleko będzie chciała posunąć się popielata. Wraz z tym jak całkowicie straciła koncentrację, jej zaklęcie światła już dawno wygasło, pogrążając obie klacze w półmroku. W końcu odwzajemniła przytulasa, gładząc wolnym kopytem popielatą po grzywie. Chwile potem zbliżyła swój pyszczek do jej ucha, wyszeptując słowa do środka.
-Daj spokój Iron, tu nie ma warunków, chodźmy lepiej spać. - Starweave szczerze wątpiła, by klacz się chodź trochę opamiętała, no ale musiała coś powiedzieć.