24-05-2013, 21:15
Sharp skinął głową na znak, że słyszy całą relację o "imprezie" po drugiej stronie. Nie odwrócił głowy w kierunku przyjaciółki, skupiony na przeszukiwaniu jakiejś torby leżącej luzem, prawdopodobnie oderwanej przez granat. W środku kiedyś chyba były zasoby medyczne, ale fala uderzeniowa i wylądowanie na skale zmieniły je w zupę składającą się ze szkła i zmieszanych medykamentów z narkotykami.
- Skrzynkami? Faktycznie ciekawie się robi - stwierdził, gdy wpadło mu w oko kilka rzeczy leżących w pobliżu szefa karawany, jedna z nich wciąż przypięta do jego nogi. No proszę, ktoś był bogaty swego czasu - stwierdził, patrząc na charakterystyczne przedmioty.
- Zaś co do ciekawych rzeczy... - uniósł w polu lewitacyjnym kilka sztuk krótkiej broni energetycznej - można powiedzieć, że coś mamy - wyprostował się i odwrócił głowę w kierunku przyjaciółki, podając jej telekinetycznie dwa z egzemplarzy skutecznej, acz cholernie drogiej broni. Pozostałe schował do torby. Jeszcze potem się coś zobaczy.
- Ogólnie, uzbrojenie najemników to złom niewiele lepszy od tego - powiedział do drugiego jednorożca, pod koniec zdania wskazując kopytem na rozpadający się karabin jakiegoś bandyty - nawet kapsli mało. Wozy za to z kolei... - dokończył i uśmiechnął się nieco szerzej, spoglądając na nietknięty transport. Tylu ochroniarzy, nawet jeżeli okazali się idiotami bez sprzętu i przeszkolenia, krzyczało wręcz "wieziemy coś cennego!".
Jednak do tego wozu nie było jak wejść, bitwa za blisko...
- Rób co chcesz, ja idę przeszukać transporty zanim ktoś się zorientuje, że siedzimy na stosach kapsli - rzucił, idąc ostrożnie w kierunku trzeciego wozu, po czym wskakując do środka i rozpoczynając otwieranie skrzyni, jedna po drugiej. Był przygotowany na to, że z niektórymi trzeba się będzie trochę namęczyć...
Klacz zgodnie ze swoim zamiarem przewróciła bandytę. Nie przewidziała za to determinacji psychopaty, którego właśnie przygniotła do ziemi. Rejestrując, że nie ma innej opcji, zaczął atakować klacz własnymi zębami. Nie miał ich wiele, ale wystarczająco, by złapać w je fragment grzywy Rain i pociągnąć mocno. Na tyle mocno, by grzywa, już nie przymocowana do właścicielki, pozostała między jego zębami. Nie mógł zrobić wiele więcej, więc raz za razem próbował zaatakować klacz własnymi zębami czy kopnąć jedną z nóg, bezskutecznie.
Straweave bez większych problemów przemieściła się w kierunku skały, pociski wystrzeliwane na oślep przez bandytę nie czyniły jej dosłownie nic. Jeden nawet trafił w skrzynię, ale utknął w jej zawartości, czymkolwiek by nie była.
Gdy klacz była tuż przy skale, zamiast kolejnego strzału rozległ się charakterystyczny dźwięk iglicy nie napotykającej spłonki w odpowiednim miejscu.
Jednorożka mogła wyraźnie słyszeć nerwowy oddech przeciwnika, gdy wspinała się na skałę. A także odgłos czegoś metalowego spadającego na ziemię. Oczywistym było, że bandyta próbował przeładować broń.
Pośród jego szybkich, nerwowych oddechów, prawdopodobnie towarzyszących próbom skupienia się na lewitacji zarówno broni jak i nowego magazynku, można było usłyszeć jakieś mamrotanie, może nawet słowa.
- Skrzynkami? Faktycznie ciekawie się robi - stwierdził, gdy wpadło mu w oko kilka rzeczy leżących w pobliżu szefa karawany, jedna z nich wciąż przypięta do jego nogi. No proszę, ktoś był bogaty swego czasu - stwierdził, patrząc na charakterystyczne przedmioty.
- Zaś co do ciekawych rzeczy... - uniósł w polu lewitacyjnym kilka sztuk krótkiej broni energetycznej - można powiedzieć, że coś mamy - wyprostował się i odwrócił głowę w kierunku przyjaciółki, podając jej telekinetycznie dwa z egzemplarzy skutecznej, acz cholernie drogiej broni. Pozostałe schował do torby. Jeszcze potem się coś zobaczy.
- Ogólnie, uzbrojenie najemników to złom niewiele lepszy od tego - powiedział do drugiego jednorożca, pod koniec zdania wskazując kopytem na rozpadający się karabin jakiegoś bandyty - nawet kapsli mało. Wozy za to z kolei... - dokończył i uśmiechnął się nieco szerzej, spoglądając na nietknięty transport. Tylu ochroniarzy, nawet jeżeli okazali się idiotami bez sprzętu i przeszkolenia, krzyczało wręcz "wieziemy coś cennego!".
Jednak do tego wozu nie było jak wejść, bitwa za blisko...
- Rób co chcesz, ja idę przeszukać transporty zanim ktoś się zorientuje, że siedzimy na stosach kapsli - rzucił, idąc ostrożnie w kierunku trzeciego wozu, po czym wskakując do środka i rozpoczynając otwieranie skrzyni, jedna po drugiej. Był przygotowany na to, że z niektórymi trzeba się będzie trochę namęczyć...
Klacz zgodnie ze swoim zamiarem przewróciła bandytę. Nie przewidziała za to determinacji psychopaty, którego właśnie przygniotła do ziemi. Rejestrując, że nie ma innej opcji, zaczął atakować klacz własnymi zębami. Nie miał ich wiele, ale wystarczająco, by złapać w je fragment grzywy Rain i pociągnąć mocno. Na tyle mocno, by grzywa, już nie przymocowana do właścicielki, pozostała między jego zębami. Nie mógł zrobić wiele więcej, więc raz za razem próbował zaatakować klacz własnymi zębami czy kopnąć jedną z nóg, bezskutecznie.
Straweave bez większych problemów przemieściła się w kierunku skały, pociski wystrzeliwane na oślep przez bandytę nie czyniły jej dosłownie nic. Jeden nawet trafił w skrzynię, ale utknął w jej zawartości, czymkolwiek by nie była.
Gdy klacz była tuż przy skale, zamiast kolejnego strzału rozległ się charakterystyczny dźwięk iglicy nie napotykającej spłonki w odpowiednim miejscu.
Jednorożka mogła wyraźnie słyszeć nerwowy oddech przeciwnika, gdy wspinała się na skałę. A także odgłos czegoś metalowego spadającego na ziemię. Oczywistym było, że bandyta próbował przeładować broń.
Pośród jego szybkich, nerwowych oddechów, prawdopodobnie towarzyszących próbom skupienia się na lewitacji zarówno broni jak i nowego magazynku, można było usłyszeć jakieś mamrotanie, może nawet słowa.
Matematyka wcale nie jest trudna. Po prostu jesteś debilem.